بررسی تاثیر زیرساخت ها بر توسعه انسانی در ایران مقالة

در این مطالعه، تاثیر زیرساخت‌ها بر توسعه‌ انسانی در ایران طی بازه‌ی زمانی 1395-1369 با تکیه بر مدل خود‌رگرسیونی با وقفه‌های توزیعی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاکی از آن است که زیرساخت‌های اجتماعی، انرژی و بانک در دوره‌های کوتاه‌مدت و بلند‌مدت تاثیرات مثبت و معناداری بر توسعه‌ انسانی دارند. زیرساخت‌های آب و حمل‌و‌نقل در زمان جاری تاثیر مثبت و معناداری دارند، اما در وقفه‌ی اول در جهت کاهش توسعه‌ انسانی عمل کرده‌اند و تاثیر کاهشی زیرساخت آب بی‌معنی می‌باشد. در بلند‌مدت، باوجود تاثیر‌پذیری مثبت و معنادار توسعه‌ انسانی از زیرساخت آب، روند تاثیر‌گذاری زیرساخت حمل‌ونقل بر توسعه‌ انسانی کاهشی و معنادار است. در بلند‌مدت تاثیرات منفی و معنادار زیرساخت ارتباطات بر توسعه‌ انسانی اندکی بیشتر از کوتاه‌مدت است، بنابراین در راستای نتایج به‌دست آمده، ارتقای کیفیت به موازات کمیت زیرساخت‌های با تاثیرات مثبت و بازنگری در سیاست‌گذاری‌های مرتبط به زیرساخت‌های با تاثیرات منفی توصیه می‌شود. طبقه‌بندی JEL: O15، O18، I30

In this study, the impact of infrastructure on human development has been investigated in Iran in the 1990-2016 time interval, Autoregressive distributed lag is used as methodology. The results indicate, that social infrastructure, energy and banking in both short‌-run and long-run have positive and significant effects on human development. The infrastructure of water and transportation have a significant positive effect in the short run, but, within one interruptions, they reduce human development index and the impact water infrastructure reduction on human development is not significant. Despite the positive and significant impact of the of water on human development, the downward and significant trend of the effect of transportation on human development in the long run has been recognized. In the long run, the significant negative impact of communication infrastructure on human development is slightly more than that in the short-term. Therefore, the quality improvement along with the quantification of positive in infrastructure and revision of infrastructure policies with negative impacts are recommended. Classification JEL: O15, O18, I30

Madhya Pradesh Human Development Report توسط پايگاه هاي آماري طي بازه ي زماني مذکور، نشان دهنده ي رشد سـرمايه گـذاري در زيرساخت هاي آب ، حمل ونقل و ارتباطـات ، آمـوزش و بهداشـت ، بـه ترتيـب بـه مقـادير ١٩/٩٩%، ٢١/٨٨%،٥٥/٧٠%، ٦٠/٤%، ١٣/٩٤% هستند. {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} منبع : يافته هاي تحقيق ٣- معرفي مدل ، متغيرها و روش تحقيق با توجه به مباني نظري، سـوابق مطالعـاتي تحقيـق و داده هـاي در دسـترس بـراي اقتصاد ايران ، مدلي که براي بررسي تأثير زيرساخت ها بر توسعه انسـاني در نظـر گرفتـه شده است ، به صورت زير ميباشد: (LNEH،LNEE ،LNPW ،LNAEV ،LNRD ،LNNB ،LNFT )LNHDI= در مدل فوق : LNHDI: برابر با لگاريتم شاخص توسعه انساني اسـت کـه بـه عنـوان متغير وابسته ميباشد. آزمون پايداري cusumq ٥ – نتيجه گيري و پيشنهادها مطالعه حاضر در جستجوي پاسخ به اين سؤال بود کـه تـأثيرات زيرسـاخت هـا بـر شاخص توسعه انساني طي بازه زماني ١٣٩٥-١٣٦٩ در ايران چگونه بوده است ؟ با تکيـه بر مدل خودرگرسيوني با وقفه هاي توزيعي پاسخ سؤال مذکور مورد تحليل و بررسي قرار گرفت . ٣) زيرساخت هاي آب و حمل ونقل در کوتاه مدت تأثير مثبت و معناداري بر توسـعه انسـاني دارند، اما در وقفه ي اول در جهت کاهش توسعه انساني عمل نموده اند و تأثير منفـي آب بيمعني ميباشد. Public infrastructure and regional economic development: evidence from china.