خلاصة:
پژوهش حاضر به منظور سنجش ارزش آموزش عالی در میان دانشجویان دو دانشگاه غیردولتی و یک دانشگاه دولتی در شهر اصفهان به روش توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. حجم نمونه برآوردی 307 نفر از دانشجویان کارشناسی ارشد در کلیه گروههای تحصیلی بودند که بهصورت تصادفی طبقهای انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه 30 سوالی لوترل و ریچارد (2011) در پنج بعد انتظارات خانواده، تمرکز مدرسهای، ارزش تحصیلی، ارزشهای عمومی آموزش و موانع پیشرفت بود که پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (r=0.78) برآورد شد. برای تحلیل دادهها از آزمون تی تک راهه، تحلیل رگرسیونی و خوشهای، با استفاده از ضابطه اطلاعات آکائیکه (AIC[1]) استفاده شد. نتایج نشان داد که ارزش برای ادامه تحصیل در دانشگاه از سطح متوسط بالاتر است. نتایج خوشهبندی نشان داد که در هر دو گروه انتظارات خانواده اهمیت بیشتری در تمایل دانشجویان به سمت آموزش عالی دارد و به همین دلیل، موانع پیشرفت ناشی از سوی خانواده برای آنها زیاد نیست. علاوه بر این، رفتارهای ضد مدرسهای در هر دو گروه بالا بود. نتایج همچنین نشان داد که در گروه اول برعکس گروه دوم مهمترین پیشبینی کننده انتظارات خانواده و ارزشهای عمومی، آموزش هستند. بهطورکلی، آنچه موجب تمایل به سمت دانشگاه میشود، ناشی از میل موفقیت طلبی و انتظارات خانواده است.
The aim of this study was to measure the value of higher education among students in two public and non-public universities in Isfahan. The research method was descriptive correlational. The sample size was 307 master students in all disciplines whom were randomly selected. Data gathering tool was Luttrell & Richard 30 item questionnaire in five dimensions including family expectations, focus on scholastic, Achievement values, general values of education and obstacles to progress. The reliability of the questionnaire was estimated by Cronbach's alpha coefficient (r = 0.78). For data analysis one-way t-test, regression and clustering, using Akaike's Information Criterion (AIC) were used. The results showed that the value of continuing education at university was higher than the average level. Clustering results indicated that-in both groups- family expectations are more important in students' desire for higher education. For this reason, barriers to progress from the family is not very high. In addition, anti-school behaviors were high in both groups.The results also showed that in group one, in contrast to group two, the most important predictor of family expectations and general values is education. In general, what caused the tendency to go to university is due to the desire for achievement and family expectations.
ملخص الجهاز:
بر اساس آمار ارائه شده از سوي مؤسسه پژوهش و برنامه ريزي آموزش عالي، تعداد دانشجويان در سال تحصيلي ١٣٨٩-٩٠ از ٤١١٧٢٠٨ نفر به ٤٨١١٥٨١ نفر در سال ٩٤-١٣٩٣ رسيده است Iranian Higher) (٢٠١٧ ,Education Statistics.
با وجود اين ، سؤال جدي و مهم اين است که چرا با وجود افزايش نرخ بيکاران همچنان تمايل به آموزش عالي در کشور ايران رو به افزايش است ؟ براي پاسخگويي به اين پرسش اساسي بايد فراتر از هزينه هاي آموزشي خانوار و همچنين پيامدهاي اقتصادي تحصيل براي افراد به «رفتار يادگيرنده ٩» توجه کرد و به اين سؤال پاسخ داد که چه چيزي موجب ميشود که دانشجويان به تحصيل در مقاطع بالاتر تمايل داشته باشند؟ آيا ضرورتا تمايل به داشتن شغل ناشي از تحصيل ميتواند عاملي براي جذب دانشجويان به آموزش عالي باشد يا عوامل ديگري همچون منزلت اجتماعي تحصيل ، ميل به موفقيت طلبي يا ارزش ذاتي «دانشجويي» عامل ترغيب آنها به سمت دانشگاه است ؟ در اين پژوهش با در نظر داشتن اين مسئله که چرا دانشجويان عليرغم مشکلات آموزش عالي همچنان به دنبال آن هستند، هدف يافتن ارزش آموزش 9.
پژوهش هاي نوويل و همکاران & lNeuville, Frenay, Schmitz, Boudrenghien, Noe) (٢٠٠٧ ,Wertz اين بينش را تقويت ميکند که ارزشها عامل تعيين کننده رفتار تحصيلي افراد هستند و چرا دانشجويان عليرغم بيانگيزه بودن براي ادامه تحصيل ، همچنان وارد دانشگاه ميشوند و تحصيل 13.