خلاصة:
امروزه آسیب های فراوانی تربیت دینی کودکان را تهدید میکند. این آسیبها میتواند از
ناحیه وراثت، محیط )خانواده، نهادهای آموزشی، وسایل ارتباط جمعی، دوستان، نهادهای
حاکم بر جامعه(، و یا از ناحیه منابع و محتوای تربیتی باشد. شناخت این آسیب ها و جنبه های
منفی آن در فعل و انفعالات تربیتی، کم اهمیت تر از شناخت جنبه های مثبت نیست . شناسایی
این آسیب ها که در طول مسیر تربیت دینی ظاهر می شود و رفع آنها بهبود نظام تعلیم و
تربیت دینی را در نسلهای آینده به دنبال خواهد داشت. هدف از انجام این پژوهش بررسی
عوامل موثر در آسیبهای تربیت دینی کودک و ارایه راهکارهای قرآنی و روایی برای تربیت
هرچه بهتر فرزندان است . در این پژوهش تک تک عوامل شناسایی و آثار و پیامدهای منفی هر
یک مورد بررسی قرار گرفته و راهکارهایی را جهت مقابله با این آسیب ها ارایه مینماید.
اطلاعات این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی و جستجو در کتابخانه ها و پایگاهها و منابع
اینترنتی جمع آوری شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد هرچند امروزه ممکن است
خطراتی تربیت دینی کودکان را مورد هجمه قرار دهد؛ اما ما میتوانیم با شناسایی به موقع
آنها و به کار بردن شیوههای مناسب تربیتی که در قرآن و روایات به آنها اشاره شده است
ازجمله روش های زمینه ساز مانند: رعایت آداب معاشرت باهمسر، تغذیه حلال مادر، رعایت
آداب شیر دادن، انتخاب نام نیک، گفتن اذان واقامه در گوش نوزاد وروش های ایجادی مانند:
محبت ، تشویق و تنبیه، تکریم شخصیت، تلقین، عادت دادن، بازی، موعظه وروش های
اصلاحی مانند: تغافل، پرهیز از عیب جویی وپرهیز از استدلال های فراتر از توانایی کودک،
در تربیت صحیح کودکانمان تاثیر گذار باشیم.
ملخص الجهاز:
نتایج پژوهش نشان می دهد هرچند امروزه ممکن است خطراتی تربیت دینی کودکان را مورد هجمه قرار دهد؛ اما ما میتوانیم با شناسایی به موقع آنها و به کار بردن شیوههای مناسب تربیتی که در قرآن و روایات به آنها اشاره شده است ازجمله روش های زمینه ساز مانند: رعایت آداب معاشرت باهمسر، تغذیه حلال مادر، رعایت آداب شیر دادن، انتخاب نام نیک، گفتن اذان واقامه در گوش نوزاد وروش های ایجادی مانند: محبت ، تشویق و تنبیه، تکریم شخصیت، تلقین، عادت دادن، بازی، موعظه وروش های اصلاحی مانند: تغافل، پرهیز از عیب جویی وپرهیز از استدلال های فراتر از توانایی کودک، در تربیت صحیح کودکانمان تاثیر گذار باشیم.
دین اسلام نیزبا این گونه آسیبها و تربیت های نادرست مخالف است وبه جای آن روش های سالم والگوهای عینی در دسترس مخاطبانش قرار میدهد که با به کارگیری آنها فرزندان به بهترین روش پرورش یافته ودر آینده دچار سستی ایمان، اعتقادات وفرهنگ اسلامی نمیشوند.
( نوری ، حسین، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج2، ص625) تهدیدات ناشی ازمربیان نبودن نظارت مستمر مربی بر متربی، به کار گیری شیوههای غلط در تربیت، رعایت نکردن سطوح سنی، جنسیتی و فرهنگی متربیان با آموزههای دینی، تطابق نداشتن گفتار مربی با عمل و رفتار، وجود نداشتن یا روشن نبودن آموزههای دینی وتعلیم غلط آموزههای دینی از جمله خطراتی است که ممکن است مربیان در مسیر تربیت به آن دچار شوند (میزگرد تعلیم و تربیت دینی ،فصلنامه معرفت)، «اگر کودکان تضادی بین آنچه معلم میگوید و آنچه که عملاً انجام میدهد مشاهده کنند، آنها آنچه را که میگوید نادیده خواهند گرفت و هر چه بیشتر، تحت تأثیر آنچه که انجام میدهد، قرار خواهند گرفت.