خلاصة:
استعاره ـ در معنای عام خود ـ هر گونه انتقال معنا از چیزی به چیز دیگر است. آشکار است که بخش بزرگی از مطالعات انسانی بررسی شیوههای این انتقال معنا و مطالعۀ چگونگی آن است. در مطالعات زبانی مربوط به استعاره، در باب شیوۀ انتقال معنا از واژه یا عبارت «پایه» به جانب واژه یا عبارت «هدف» دو رویکرد وجود داشته است: رویکردی که فرایند تشکیل استعاره را متقارن میداند و اصحاب آن معتقدند طرفین استعاره (پایه و هدف) نقش متوازن یا خنثایی در فرایند استعاره ایفا می‏کنند؛ و رویکردی دیگر که از نظرگاهی مخالف، فرایند استعاری را جهتدار میداند و طرفداران آن اعتقاد دارند در این فرایند، واژه یا عبارت پایه نقش بیشتری دارد و معنای خود را به هدف تحمیل میکند. در مقالۀ حاضر، پس از مروری اجمالی بر آرای اصحاب دو رویکرد مذکور، به این پرسش اساسی پرداختهایم که چه عواملی میتواند بر متقارن یا نامتقارن بودن فرایند استعاره تأثیرگذار باشد. برای بررسی این پرسش، فرضیۀ تأثیرگذاری «زمان» را پیش چشم نهادیم و با بهرهگیری از برخی مفاهیم نظریۀ نسبیت عام انیشتین (فضا ـ زمان، جهانخط، گرانش و تانسور) کوشیدهایم نقش عامل «زمان» را در ایجاد نیروی گرانشی در فضا ـ زمانِ ذهن نشان دهیم. پس از بررسیهای خود به این نتیجه رسیدهایم که عامل «زمان» در نامتقارن بودن فرایند استعاره میتواند اثرگذار باشد: هر چه عبارت پایه آشناتر باشد (به تعبیر دیگر، قدیمیتر باشد) نیروی گرانشی بیشتری دارد و بیشتر میتواند معنای خود را بر هدف فرافکند و معنای آن را تحت تأثیر قرار دهد.
The effects and actions of the two words used in the process of creating a metaphor have always been considered, how the transfer of meanings from one word to another is questioned by the researchers; there are two groups of theorists; a group forms the metaphor formation process Symmetrical and believe that the two words of the foundation and purpose play a balanced role in the process of metaphor, in contrast to the other group, they believe that in formulating the metaphor and creating the meaning of that base word, more and more, they impose their meaning on the word of the target. Slowly The main question of this article is what determines the symmetry or asymmetry of the process of metaphor? In this paper, some of the concepts in Einstein's theory of relativity such as space-time, line of world, gravity and tensor were used to study this question. Following theoretical reviews in this article, one can conclude that the "time" factor in the asymmetry of the metaphor process can be affected. In fact, in the process of metaphor, the basic word is more familiar, in other words older, more gravitational force than the meaning of its meaning on the word of the target and its meaning is affected
ملخص الجهاز:
درنهايت اين نتيجه به دست آمد که عامل «زمان » در نامتقارن بودن فرايند استعاره ميتواند اثرگذار باشد: هرچه واژه يا عبارت پايه آشناتر باشد (به تعبير ديگر، قديميتر باشد)، نيروي گرانشي بيشتري دارد و بيشتر ميتواند معناي خود را بر هدف فرافکند و معناي آن را تحت تأثير قرار دهد.
آن ها معتقدند در فرايند تشکيل استعاره ، هر دو عبارت پايه و هدف در ايجاد معناي جديد نقش دارند و برپايۀ اين ، فرايند استعاره را به يکي از دو صورت متقارن يا خنثي تعريف ميکنند ( ,Murphy ;١٩٧٦ ,Johnson &Malgady ;١٩٧٩ ,Miller ٢٠١١ ,Gentnre &Wolf ;١٩٧٧ ,Tversky ;١٩٩٦).
آن ها ميگويند استعاره جهت دار است و جهت آن نيز توسط عبارت پايه مشخص ميشود ( ,Cienki Cornelissen & Clarke, 2008; Gibbs, Costa Lima & Francozo, 2004; Glucksberg & Keysar, 1990; Lakoff & Johnson, 1999; Shen, 1989; Way, ١٩٩١).
مطابق ديدگاه آن ها، اين تجربيات اوليه در کودک، با تمرکز بر حواس و حرکت رمزگذاريشده ، در بخش خاصي از مغز ذخيره ميشود و استعاره از طريق همانندسازي يا شبيه سازي تجربۀ جديد يا انتزاعي با تجربه هاي حسي ـ حرکتي ذخيره شده در مغز رخ ميدهد ( ;٢٠٠٨ ,Barsalou ;٢٠٠٥ ,Lakoff &Gallese ٢٠٠٦ ,Gibbs ;١٩٩٩ & ١٩٨٠ ,Johnson &Lakoff ).
اين ماتريس ها به خوبي نشان دهندة تأثير دو رويداد (پايه و هدف ) در فضا ـ زمان است و تبيين مناسبي براي هر دو فرضيه درمورد متقارن يا نامتقارن بودن فرايند استعاره به دست ميدهد.
Journal of Experimental Psychology: Learning, Memory, & Cognition.