خلاصة:
موضوع سرمایۀ اجتماعی طی سال‌های اخیر وارد مباحث اقتصادی شده و در کنار سرمایه‌های فیزیکی و انسانی به آن توجه جدی شده است. همچنین مطالعات نشان می‌دهد سرمایۀ اجتماعی، نقشی بسیار مهم‌تر از سرمایۀ فیزیکی و انسانی در جوامع ایفا می‌کند و بدون آن، پیمودن راه‌های توسعۀ اجتماعی و اقتصادی، ناهموار و دشوار است. در این مطالعه به بررسی وضعیت سرمایۀ اجتماعی جامعۀ کار و تولید با استفاده از روش پیمایش و تکنیک پرسشنامه در استان تهران پرداخته شده است. به‌منظور سنجش پایایی و روایی ابزار مطالعه، به‌ترتیب از ضریب آلفای کرونباخ و دو نوع اعتبار صوری و سازه استفاده شد. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد سرمایۀ اجتماعی شامل اعتماد اجتماعی، مشارکت اجتماعی، هنجارهای اجتماعی، حمایت اجتماعی و روابط اجتماعی در بین افراد از میزان مطلوبی برخوردار نیست. در این بین وضعیت مشارکت اجتماعی بدتر از سایر مؤلفه‌هاست. همچنین نتایج بیانگر آن است که وضعیت اعتماد اجتماعی، مسئولیت‌پذیری افراد و رعایت هنجارها در کنار شرایط رفتاری و ساختاری مناسب از جمله عواملی هستند که موجب افزایش سرمایۀ اجتماعی در چنین محیط‌هایی می‌شوند. علاوه بر این، شبکه‌های اجتماعی و پیوندهای قوی در پیداکردن شغل و کاهش ریسک بیکاری مؤثر هستند.
The social capital subject become a major topic in economic debates in recent decades and be considered among physical and human capital seriously. Studies have shown that social capital has more important role than other capital and without this, it is so difficult to pass or obtain cultural and economic development ways and goals. In addition, Tehran is one of the big estate of Iran that have the most employee and there is the most variety activities in industrial area that they can be indicator of social capital in the country. Thus, this study has examined social capital situation in work and production community in Tehran. The method of research was survey by using of questionnaire technique. In order to measure ratability and validity we have used Cronbach's coefficient alpha and two type of validity including face and construe validity. Finding have shown that the amount of social capital including social trust, social participation, social norms, social support and social relationship among these people not well desirable; meanwhile, social participation has been worse than other components. The results also have indicated that social trust, responsibility and norms along with appropriate behavioral and structural conditions are factors that increase social capital in such environments. In addition, social networks and strong links have been effective in finding jobs and reducing the risk of unemployment.
ملخص الجهاز:
همچنين نتايج بيانگر آن است که وضعيت اعتماد اجتماعي، مسئوليت پذيري افراد و رعايت هنجارها در کنار شرايط رفتاري و ساختاري مناسب از جمله عواملي هستند که موجب افزايش سرمايۀ اجتماعي در چنين محيط هايي ميشوند.
در سطح فردي يا خرد، کارکنان روابط و اعتماد و منافع حاصل از آن را گسترش ميدهند؛ در سطح گروهي يا ميانه ، با عضويت در گروه ، سرمايۀ اجتماعي را خلق ميکنند و به کار ميگيرند و درنهايت در سطح کلان يا سازماني ، سرمايۀ اجتماعي ميتواند با فراهم آوردن فرهنگ کاري به دست آيد و تقويت شود تا کارکنان به محيط احساس تعلق و مالکيت کار و توليد داشته باشند که نتيجۀ آن رضايت و تعهد سازماني است (رابرتز و آکدر، ٢٠٠٨: ٨٠٢-٨١٦).
نتايج آزمون t براي مقايسۀ ميانگين سرمايۀ اجتماعي در بين کارگران و کارفرمايان (رجوع شود به تصوير صفحه) بررسي ميانگين نمرات سرمايۀ اجتماعي در محيط کار و توليد با توجه به نوع استخدام نشان ميدهد که بين سرمايۀ اجتماعي افراد براساس نوع استخدام آن ها تفاوت معناداري (٠٠٤=p) وجود دارد.
نتايج آزمون همبستگي پيرسون (رجوع شود به تصوير صفحه) ميزان ضريب همبستگي پيرسون شرايط رفتاري در محيط کار و توليد نشان دهندة رابطۀ مثبت بين دو متغير شرايط رفتاري و سرمايۀ اجتماعي است ؛ يعني ميتوان گفت ميزان سرمايۀ اجتماعي در محيط هايي که شرايط رفتاري مناسبي وجود دارد و افراد احساس ارزشمندي بيشتري دارند، بالاتر است .
مشارکت اجتماعي يکي ديگر از مؤلفه هاي سرمايۀ اجتماعي است که نتايج سنجش آن نشان داد وضعيت آن در محيط کار و توليد پايين است .
(
, 
, 
)
