خلاصة:
با پیروزی انقلاب اسلامی، دستگاه محاسباتی دشمن نشانه‌های متقنی از فروپاشی نظم مطلوب خود را مشاهده کرد و تمام توان خود را برای مهار، انحراف و براندازی آن به کار بست. یکی از راهبردهای مقابله، اتخاذ رویکردهای نرم بود که به‌واسطه فنون پیچیده‌ای از جمله نفوذ، در دستور کار قرار گرفت. در این شرایط، جمهوری اسلامی تلاش نموده است تا با بهره‌گیری از ظرفیت‌های دینی و فرهنگی ملت ایران و توجه به نگاه ایجابی رهبران انقلاب، رخنه‌گاه‌های نفوذ دشمن را مسدود کند. این مقاله، با روش توصیفی تحلیلی، به دنبال پاسخ به این پرسش است که تاثیرگذاری راهبرد نفوذ دشمن در فرهنگ دفاعی ایران دارای چه ابعادی است؟ یافته‌های پژوهش حاکی از این است که دشمن در این مسیر دو هدف کلان و عملیاتی را در نظر دارد: در هدف کلان به دنبال استحاله و تضعیف ارکان اساسی فرهنگ دفاعی کشور بوده و در هدف عملیاتی، تاثیرگذاری بنیادین بر موضوعاتی همچون ولایت‌فقیه، آرمان‌های انقلاب، پایگاه مردمی فرهنگ دفاعی، بنیه دفاعی، پشتیبانی مردم و دولت از نیروهای مسلح، فرهنگ جهاد و شهادت، تفکر و عمل انقلابی، هندسه جایگاه دوست و دشمن و... را دنبال می‌کند.
The Islamic Revolution challenged the intellectual system of enemies, and thus it led them to restrain or eliminate it with all their might. One of their strategies is soft contrast, which is done by complex techniques such as infiltration. On the contrary, using the religious and cultural capacities of the Iranian nation and the affirmative approach of the leaders of the Revolution, Islamic Republic of Iran has attempted to block the infiltration of the enemies within its system. Using a descriptive-analytical method, this paper seeks to study the dimensions of the infiltration of enemies into the strategy of Iranian defense culture. The finding show that, the enemies have two major and operational goals in this regard which are as follows, dismantling and weakening the basic pillars of the country's defense culture, and, in operational goal, fundamental infiltration on issues such as Velayat-e Faqih, the goals of the revolution, the people’s defense culture, defensive power, the public and government support for the armed forces, the culture of Jihad and martyrdom, revolutionary thinking and practices, geometry of the status of friend and foe and etc.
ملخص الجهاز:
در این شرایط، جمهوری اسلامی تلاش نموده است تا با بهره‌گیری از ظرفیت‌های دینی و فرهنگی ملت ایران و توجه به نگاه ایجابی رهبران انقلاب، رخنه‌گاه‌های نفوذ دشمن را مسدود كند.
تجلی این استقلال‌طلبی ملت ایران کافی بود تا نظام سلطة جهانی که بر مبنای زیاده‌خواهی و استیلای بر سایر کشورها شکل گرفته است، پیروزی انقلاب اسلامی را به‌مثابة تهدیدی برای منافع خود در منطقة غرب آسیا تعریف کند و به مقابلة با آن برخیزد (جمعی از نویسندگان، 1394، ص 79).
در این سال‌ها دشمن، استکبارستیزی و سلطه‌ناپذیری ملت ایران را مانعی برای دستیابی به اهداف خود دیده و بنابراین تلاش کرده است تا این ویژگی مهم را که از مؤلفه‌های راهبردی فرهنگ دفاعی کشور محسوب می‌شود، از ادبیات و گفتمان جمهوری اسلامی حذف و یا کم‌رنگ نماید.
همان‌گونه‌که جوزف نای با خوشحالی از شلوارهای جین آبی جوانان شوروی یا پخش سریال‌های آمریکایی در تلویزیون نیکاراگوئه در حین تضاد با حکومت آمریکا و آهنگ و شوهای تلویزیونی، به‌عنوان اثرات و منابع قدرت نرم آمریکا یاد می‌کرد، اینک نیز همان الگوی فرهنگی برای تغییر ارزش‌های فرهنگی و فرهنگ دفاعی ما به کار می‌رود (جمعی از نویسندگان، 1394، ص 114)؛ چراکه دشمن معتقد است: «اگر ویژگی‌های فرهنگی و اجتماعی جمهوری اسلامی ایران را از آن بگیرند، حکومتی می‌شود مانند هر دار و دسته مسلح دیگر.
(
, 
, 
)
