خلاصة:
چکیده امروزه رسالت نظامهای حقوقی و کنشگری دولتها در احیای نظم گسیختهشده توسط اقدامات تروریستی، در تصویب قوانین مجازات-محور و وضع پاسخهای کیفری آن هم پس از وقوع جرایم تروریستی خلاصه نمیشود؛ بلکه جهت کنترل تروریسم راهبرد نوینی در ادبیات حقوقی ارائه گشته و نظامهای تقنینی به سازوکارهای قانونمندی تحت عنوان راهبردهای پیشدستانه قبل از وقوع جرایم تروریستی مجهز گشتهاند. بر این اساس سؤال اصلی که در مقاله درصدد پاسخگویی به آن هستیم به این شرح است که با توجه به ناکارآمدی راهبردهای مجازاتمحور پس از وقوع حملات تروریستی، منظور از اقدامهای پیشدستانه در رویارویی با تروریسم چیست و این تدابیر دارای چه ماهیت، مؤلفهها و مبانی توجیهی میباشد؟ در پاسخ به پرسش بالا، این نوشتار از روش تحقیق توصیفی – اسنادی بهره جسته است. بر اساس نتیجهی حاصل از این پژوهش رویکردهای پیشدستانه در مهار تروریسم دارای ماهیت پیشگیرانه، تنبیهی، جبرانی، محدودکننده و قهرآمیز بوده و از مؤلفههای جایگاه قانونی، مداخلهی اولیه در خطرهای قریب الوقوع، عدم ورود در فرآیند رسیدگی کیفری و استثنائی بودن برخوردار میباشد که نسبت به مظنونین جرایم تروریستی اتخاذ میگردد. اقدامهای پیشدستانه دارای مبانی توجیهی از قبیل مبنای احتیاطی، مدیریت خطر، دشواری پیگرد قانونی مرتکبین، تحول مفهوم مسئولیتپذیری و کاهش خسارات است.
Abstract Today, in restoring the order ruptured by terrorist acts, the mission of the legal systems and governments actuality is not summarized to the legislation of punitive laws and the constitution of criminal responses after the occurrence of terrorist crimes. But in order to control terrorism, a new strategy has been presented in legal literature, and legislative regimes have been equipped with legitimate mechanisms called preemptive strategies before the occurrence of terrorist crimes. Accordingly, with regard to the ineffectiveness of punitive-based strategies after the occurrence of terrorist attacks, the main question of this article is: what are the Preemptive measures in confronting terrorism and their nature, components And the basics of justification? In trying to answer to the question, this article uses a descriptive-documentary research method. Based on the results of this study, preemptive approaches of containment of terrorism have a preventive, punitive, retributive, restrictive and obligatory nature, and their components include legal status, early intervention in imminent danger, non-entry into the criminal proceedings and exceptional which would be taken against suspects of terrorist crimes. Preemptive measures have justification bases such as precautionary, risk management, difficulty in prosecuting perpetrators, transforming the concept of liability and reducing damages
ملخص الجهاز:
بر اساس نتيجۀ حاصل از اين پژوهش رويکردهاي پيش دستانه در مهار تروريسم داراي ماهيت پيشگيرانه ، تنبيهي، جبراني، محدودکننده و قهرآميز بوده و از مؤلفه هاي جايگاه قانوني، مداخلۀ اوليه در خطرهاي قريب الوقوع ، عدم ورود در فرايند رسيدگي کيفري و استثناييبودن برخوردار است که نسبت به مظنونين جرائم تروريستي اتخاذ ميگردد.
» (٢٠١٣:١٥٠ ,Walker) ازاين رو قوانين مزبور براي ايجاد تهديد عليه افراد مرتبط با تروريسم و محدودکردن دخالت بيش تر آن ها در چنين مواردي و همچنين محافظت از اعضاي جامعه از خطر تروريسم تنسيق يافته است PTA) (١ :٢٠٠٥ ,Act. بدين ترتيب «پيشگيري، جلوگيري يا محدودکردن دخالت فرد در فعاليت هاي مرتبط با تروريسم » کليدواژة اقدام هاي جديد و به ويژه تدابير پيش دستانه در مواجهه با تروريسم به شمار مي آيد.
بنابراين ، از جمله ويژگيهاي اقدامات پيش دستانه در مبارزه با تروريسم اين است که چنين راهبردهايي از ماهيت قهرآميز، الزام آور و تحديدي برخوردار بوده که در لواي اصل قانونيبودن جرائم و مجازات ها برخي محدوديت ها و الزامات را بر افراد مورد هدف اعمال نموده و بر حسب نوع قرار اتخاذي بخشي از آزاديهاي مدني افراد مظنون به جرائم تروريستي را سلب يا محدود ميکند.