خلاصة:
تلفیق تکاملی گسترشیافته نظریهای است که پیشنهاد میدهد برای ارائهی تبیین در مورد یافتههای جدید در زیستشناسی تکاملی و نیز افزایش قدرت تبیینی برای یافتههای موجود، چارچوبهای مفهومی تلفیق تکاملی نیاز به بازنگری دارند. این بازنگری، گسترش در چارچوبهای مفهومی تلفیق تکاملی را به دنبال داشته و چارچوب مفهومی مبتنی بر تکامل ژنمحوری بایستی به چارچوبی تکوینمحور گسترش یابد؛ اما حامیان تلفیق تکاملی دهههای 30 و 40 این نظریه را بینیاز از هرگونه بازنگری دانسته و درخواست برای هرگونه گسترشی در چارچوبهای مفهومی آن را رد میکنند. هر دو نظریهی تلفیقی فعلی و گسترشیافته از استعارههایی برای بیان منظور خود بهره میبرند ازجمله استعارههای موسیقی حیات و ژن خودخواه که به ترتیب دو چارچوب مفهومی گسترشیافته و تلفیق فعلی را نمایندگی میکنند. از سویی دیگر خوانش بدنمند از استعاره استعمال استعارهها را در نظریات علمی به حوزهی اندیشهی دانشمند و چارچوب مفهومی حاکم بر ذهن او مربوط میداند. بر این اساس میتوان استدلالی به سود طرفداران گسترش در تلفیق تکاملی اقامه کرد.
Extended Evolutionary Synthesis is a theory that suggests that the conceptual framework for evolutionary synthesis needs to be reviewed to provide an extending of the new findings in evolutionary biology and to increase the explanatory power for existing findings. This review is about extending in the conceptual frameworks of evolutionary synthesis, and Gene-based evolutionary framework should be extended to the developmental framework. But the evolutionary proponents of the 1930s and 40s do not consider this theory to be any review, and they refuse to ask for any extension in its conceptual framework. Both current and extended compilation theories use metaphors to express themselves, such as the metaphors the music of life and selfish genes, which represent two broad conceptual frameworks and represent the current integration. On the other hand, the embodied reading of metaphor relates the use of metaphors in scientific theories to the domain of the scientist's thought and the conceptual framework governing his mind. On this basis, one can argue in favor of extending in evolutionary synthesis
ملخص الجهاز:
حامیـان ایـن نظریـه مـدعیانـد کـه نظریـه ی تلفیقی در تبیین یافته هـای جدیـد زیسـت شناسـی و تکامـل همچـون وراثـت اپـیژنتیکـی (Epigenetic inheritance)، انتقالِ افقی ژن (Horizontal gene transfer)، تکا-تکـو (-Evo devo)، علیـت متقابـل (Reciprocal Caustion)، ژنـومیکس (Genomics)، آشـیان سـازی (Niche construction)، تکامـــل پـــذیری (Evolvability)، انعطـــاف پـــذیری فنـــوتیپی (Phenotypic Plasticity)، وراثــت شــامل (Inclusive inheritance) و غیــره ، مســتلزم گسترش در چـارچوب هـای مفهـومی خـود اسـت (٢٠٠٩ ,٢٠٠٧ ,Pigliucci؛ ٢٠٠٩ ,Koonin؛ ٢٠١٥ ,٢٠١٤ ,El &Laland ؛ ٢٠١٧ ,٢٠١٤ ,llerMu؛ ٢٠١٩ ,El &Moczek ).
از طرفی دیگر با کشف ژن های تنظیم کننده در دهه ی آخـر قـرن بیسـتم و فهـم نقـش عوامـل محیطی در فعال شـدن آنهـا و همچنـین کشـف فعالیـت هـای تکـوینی ارگانیسـم در مقابـل فشارهای تکاملی همچون آشیان سازی، انعطاف پذیری تکوینی و غیره که ارگانیسـم از خـود نشان میدهد، حامیان EES را بر آن داشت تا به طرفداران نظریه ی تلفیـق مـدرن لـزوم یـک بازنگری در چارچوب مفهـومی حـاکم بـر ایـن نظریـه را پیشـنهاد داده و در نتیجـه ی ایـن بازنگری ضرورت گسترش در این چارچوب مفهومی را گوشـزد کننـد.
ایـن ضـرورت بـه دلیل دو انتقادی است که پیشنهاد دهندگان بر نظریه ی تلفیق تکاملی مـدرن دارنـد: اول آنکـه که به ادعای حامیان تلفیق گسترش یافته همچون کـارول ، پیگلـوئیچی، وبـر و غیـره مباحـث مربوط به تکوین و ژنتیک تکوینی در زمان شکل گیری تلفیق مدرن مورد غفلت قـرار گرفتـه و نادیده انگاشته شد (١ :٢٠٠٧ ,Pigliucci ٣ :٢٠٠٨ ,Carroll ٤ :٢٠١١ ,H.