آثار اخروی محبت به خداوند از دیدگاه قرآن با تاکید بر تفسیر المیزان مقالة

از اموری که به‌طور قطع در رسیدن انسان به ‌سعادت ابدی و برخورداری از مواهب اخروی موثر است، محبت به‌ خدای متعال است. ازاین‌رو، بررسی آثار اخروی محبت به‌ خدا، دارای اهمیت ویژه است. این مقاله با روش تفسیر موضوعی و با استفاده از منابع تفسیری و با تاکید بر تفسیر المیزان، به ‌بیان آثار و لوازم اخروی محبت انسان به ‌خدا پرداخته و به این نتیجه رسیده که با توجه به آیات قرآن، محبت به‌ خدا همان‌گونه که آثار متعددی در حیات دنیایی انسان دارد، آثار متعدد اخروی را نیز به ‌دنبال دارد. محب خدا در سرای ابدی به‌ جوار خدای سبحان نایل می‌شود و در پرتو آن، نعمت‌ها و مواهبی نظیر آمرزش گناهان، رهایی از آتش جهنم، نیل به ‌نعمت‌های بهشتی، رضوان الهی و اجابت هر نوع درخواست نصیبش می‌گردد.

Love of God the Almighty can bring the eternal happiness and enjoyment. Therefore, it is highly important to study the otherworldly effects of love of God. Using a thematic interpretation method and focusing on the commentaries of the Holy Qur’an particularly Al-Mizan, this paper seeks to study the otherworldly effects of love of God. The findings show that, not only the love of God has several impacts on the worldly life, it has several effects on the otherworldly life. In the eternal house, the lover of God attains blessings such as, forgiveness, rescuing from the hell fire, attaining the heavenly blessings, divine satisfaction and fulfilling the desires.

آمرزش گناهان ازجمله آثاری مهمی که ثمره محبت به ‌خدا بوده و در پرتو تقرب الهی نصيب مُحب می‌گردد، این است که خداوند متعال، بندة عاشقش را می‌آمرزد و از گناهانش درمی‌گذرد و این معنا در آیاتی از قرآن بیان شده است، ازجمله آیة «قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ» (آل‌عمران: 31)؛ بگو: اگر خدا را دوست دارید، پس مرا پیروی کنید تا خدا هم شما را دوست بدارد، و گناهانتان را بیامرزد و خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. دلیل اینکه این اثر از جمله آثار محبت بنده به‌ خداوند است، آن است که آیه فوق، بیان و تفصیل عبارت «وَاللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ المآب» در آیة 14 سورة «آل‌عمران» است (طباطبائی، 1380، ج 3، ص106) که بیان دلالت آن گذشت. یعنی ازآنجا‌که پیش از این اثبات شد «وَاللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ المآب» اثر محبت به‌ خداست، و چون آیة «الَّذِينَ يَقُولُونَ‌رَبَّنَا إِنَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَ قِنَا عَذَابَ‌ النَّارِ» در مقام بیان این اثر آمده است، در نتیجه رهایی از آتش یکی از موهبت‌هایی است که در پرتو قرب الهی نصیب مُحب خدا می‌شود. بهره‌مندی از نعمت‌های بهشتی آيه‌اي که به اين اثر اشاره دارد، آية 15 «آل‌عمران» است که مي‌فرمايد: «قُلْ أَ أُنَبِّئُكُمْ بِخَيْرٍ مِنْ ذلِكُمْ لِلَّذِينَ اتَّقَوْا عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها وَ أَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ وَ رِضْوانٌ مِنَ اللَّهِ وَ اللَّهُ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ»؛ بگو: آیا شما را به ‌بهتر از این [امور] خبر دهم؟ برای آنان‌که پرهیزکاری پیشه کرده‌اند، در نزد پروردگارشان بهشت‌هایی است که از زیر آن نهرها جاری است؛ در آنجا جاودانه‌اند و همسرانی پاکیزه و خشنودی و رضایتی از سوی خداست؛ و خدا به ‌بندگان بیناست.