مقایسۀ برچسب‌گذاری انرژی ساختمان‌های مسکونی بر اساس دو روش متفاوت در ارزیابی عملکرد حرارتی، نمونۀ موردی: ساختمان‌های مسکونی شهر بابلسر مقالة

برچسب‌گذاری انرژی ساختمان‌ها سیاستی کاربردی برای ترغیب جامعه به استفاده از ساختمان‌های بهینه و کاهش مصرف انرژی سالانه در بخش ابنیه است، که عموما بر اساس ارزیابی عملکرد حرارتی سالانۀ ساختمان محاسبه می‌شود. روش برچسب‌گذاری انرژی در ایران با روش‌های معرفی‌شده در استانداردهای بین‌المللی متفاوت است. هدف در این مقاله مقایسۀ روش مورد استفاده در ایران با روش متداول بین‌المللی است. به این منظور عملکرد حرارتی 184 نمونۀ مسکونی، به دو روش مدل‌سازی و محاسباتی، برای اقلیم معتدل و مرطوب شهر بابلسر انجام شده است. مدل‌سازی با استفاده از نرم‌افزار انرژی پلاس برای پیش‌بینی مصرف انرژی سالانه و محاسباتی بر اساس روش کارکردی اعلام‌شده در «مقررات ملی مبحث 19» برای محاسبۀ ضریب انتقال حرارت طرح ساختمان انجام شده است. برچسب‌گذاری ابتدا بر اساس پیش‌بینی مصرف انرژی سالانه و سپس بر اساس نسبت ضریب انتقال حرارت طرح به ضریب انتقال حرارت مرجع انجام شد. نتایج این مطالعه نشان داد که همبستگی بین دو شاخص ارزیابی برچسب‌گذاری ضعیف (0. 2) و در 40% نمونه‌ها نتیجه برچسب‌گذاری در دو سیستم متفاوت بودند. بنابراین بازنگری در روش کنونی برای بهسازی ابنیه در ایران ضروری است. در انتها سیستمی تلفیقی برای برچسب‌گذاری انرژی ساختمان‌های مسکونی در ایران پیشنهاد شده است.