خلاصة:
درخصوص جناح بندیهای سباسی در جامعه ما بحت علمی چندانی صورت پذبرفته است و از معدود
آثار قابل توجهی که تاکنون چاپ و منتشر شده میتوان به دوکتاب جناح بندیهای سپاسی در ایران
سعید برزین آشاره کنیم. با این حال بکر بودن موضوع و پیچیدگیهای آن میطلید تا آثار متشرشده در
این زمینه به بررسی و نقدی جدی درآیند، تا بدینترتیب بستر علمی مناسبی برای انجام گرفتن
تحقیقات بعدی فراهم آید. به همین منظور در این شماره از فصلنامه اقدام به بررسی این دو کتاب با
کمک محققان حوزه علوم سیاسی کردهایم. دفتر فصلنامه ضمن تشکر از دفتر همایشهای پژوهشکده که
اجرای جلسات نقد را عهده دار در ادامی خلاصه مرلحث مطرح شده دراین دو جلسه را جهت
اطلاع علاقه مندان و محققان میآورد. لازم به ذکر است که متن اصلی جلسات در دفتر همایشها موجود
و در دسترس علافه مندان است.
ملخص الجهاز:
"فصلنامه:اولین سؤال انتقادی که در مواجه با هر متنی به ذهن خواننده خطور میکند ایناست که میزان اعتبار اثر از حیث روش شناختی تا چه اندازه است؟جنابعالی اعتبار روش شناختی کتابآقای برزین را چگونه میبینید؟ آقای کوشکی:به نظر بنده کتاباز حیث روششناختی بعضا دچار نقاطضعف چشمگیری است که کار ارزیابیعلمی را هم دشوار میسازد.
به نظر جنابعالی مهمترین نقاط ضعفی که در چارچوب استدلالی و یا نکات مورداستناد مؤلف دیده میشود،کدامند؟ آقای کوشکی:در این زمینه،بندهمطالب متعددی را شایان گفتن میبینمکه در ادامه به صورت مختصر به آنهاخواهم پرداخت: 1-ایشان شروع مقوله جناحبندیها درایران را به سال 74 باز میگردانند،حالآنکه ما از ابتدای انقلاب اسلامی بهنحوی با این موضوع در ارتباط بودهایم،که برای مثال میتوان به انشعابروحانیت مبارز تهران و روحانیون مبارزاشاره کرد که حد اقل پیشینهای بیشتر ازآن چیزی دارد که ادعا شده است."