خلاصة:
کلیلهودمنه از جمله متون تعلیمی است که از زمان ترجمه شدن آن به زبان فارسی مورد توجّه بسیاری از پژوهشگران و محقّقان قرار گرفتهاست. ترجمهها و تحریرهایی که در طول زمانهای متفاوت و به زبانهای مختلف بر روی آن صورت گرفته است، باعث شده که مترجمان آنها بر حسب ذوق و سلیقۀ خود تصرفهایی در آن به وجود آورند؛ بنابراین چه به لحاظ محتوا و چه به لحاظ ساختار تفاوتهایی باهم پیدا کردهاند. یکی از وجوه این تفاوتها، اسامی خاص به کار رفته در حکایتهای این کتاب است. در این پژوهش اسامی خاص به کار رفته در باب «بومان و زاغان» در کتابهای پنچاتنترا، کلیلهودمنه، داستانهای بیدپای، انوارسهیلی و عیاردانش بررسی شده است. در این میان کتاب پنچاتنترا که منشأ اصلی هندی کتابهای دیگر به شمار میرود، مبنا قرار گرفته، اسامی خاص به کار رفته در دیگر کتابها با آن مقایسه شده است. نتایج پژوهش نشان از آن دارد که در این کتابها هفده مورد اسم خاص به کار رفته است که بیشترین کاربرد آن در کتاب پنچاتنترا و بیشترین تغییرات مربوط به کتابهای انوارسهیلی و عیاردانش است.
One of the educational texts that has attracted scholars and researchers’ attention since its translation to Persian is Kalileh va Dmeneh. Over time, the translations and interpretations in different languages on these books have been influenced by the translators’ personal perspectives. Thus, there are differences in terms of both content and structure. One of these differences is proper nouns used in the stories of this book. In the present study, I have discussed proper nouns regarding “Booman-o-Zaghan” in Panchatantra, Kalileh va Dmneh, Bidpai Tales, Anvar Soheili and Ayyar Danesh. Among all, Panchatantra is considered as the main Indian source and proper nouns used in the other books are compared with it. The findings showed seventeen proper nouns used in these books among which the most are used in Panchatantra and the most differences are related to Anvar Soheili and Ayyar Danesh.
ملخص الجهاز:
جدول شماره1: مقایسة اسامی خاص به کار رفته در حکایت بومان و زاغان در کتابهای پنچاتنترا، کلیلهودمنه، داستانهای بیدپای، انوارسهیلی و عیاردانش (به تصویر صفحه رجوع شود) 2-1-2- حکایت پيل و خرگوشها حکایت بعدی که از نظر اسامی خاص به کار رفته در آن مورد بررسی قرار گرفته، حکایت پيل و خرگوشهاست که در کتاب پنچاتنترا نام ملک پيلان «چار دندان» بيان شدهاست (شیکهر، 1385: 139)، این در حالیاست که در هیچ یک از کتابهای کليلهودمنه (نصرالله منشی، 1392: 202)، داستانهاي بيدپاي (بخاری، 1369: 181)، انوارسهيلي (کاشفی، 1388: 327) و عياردانش نامي براي ملک پيلان ذکر نشدهاست (دکنی، 1377: 229).
جدول شماره6: مقایسة اسامی خاص به کار رفته در حکایت زاهد و بچّه موشي که دختري شد در کتابهای پنچاتنترا، کلیلهودمنه، داستانهای بیدپای، انوارسهیلی و عیاردانش (به تصویر صفحه رجوع شود) 7-1-2- حکایت غوکان که بر پشت ماري سياه سوار بودند در حکایت غوکان که بر پشت ماري سياه سوار بودند، در کتاب پنچاتنترا برای مار نامی ذکر شده که این نام «کمزهر» میباشد (شیکهر، 1385: 162)، امّا در کتابهای کليلهودمنه (منشی، 1392: 230)، داستانهاي بيدپاي (بخاری، 1369: 198)، انوارسهيلي (کاشفی، 1388: 370) و عياردانش نامي براي مار ذکر نشدهاست (دکنی، 1377: 253).
جدول شماره7: مقایسة اسامی خاص به کار رفته در حکایت غوکان که بر پشت ماري سياه سوار بودند در کتابهای پنچاتنترا، کلیلهودمنه، داستانهای بیدپای، انوارسهیلی و عیاردانش (به تصویر صفحه رجوع شود) در این حکایت در کتاب پنچاتنترا برای ملک غوکان نیز نامی ذکر شدهاست که «دايا» میباشد (شیکهر، 1385: 162)، امّا در کتابهایکليلهودمنه (منشی، 1392: 232)، داستانهاي بيدپاي (بخاری، 1369: 199)، انوارسهيلي (کاشفی، 1388: 371) و عياردانش نامی براي ملک غوکان ذکر نشدهاست (دکنی، 1377: 254).