خلاصة:
هدف این تحقیق طراحی مدل کسب و کار گردشگری الکترونیک در بستر شبکه های اجتماعی است. در مرحله اول، با اتکا بر چارچوب مدل کسب و کار استروالدر و پینیور و با استفاده از مطالعه ادبیات تحقیق، عناصر مدل کسب و کار مبتنی بر شبکه های اجتماعی در صنعت گردشگری استخراج شد. در مرحله دوم، برای ارزیابی و اولویت بندی عناصر شناسایی شده، پرسشنامه ای تدوین و بین 119 نفر کارشناس که با روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شده بودند توزیع شد. داده های حاصل از این مرحله با استفاده از نرم افزار اسمارت پی ال اس تجزیه و تحلیل شد و عناصر بر اساس میزان اهمیتشان در مدل قرار گرفتند. در مرحله آخر، برای اعتبارسنجی مدل پیشنهادی و با استفاده از روش موردکاوی چندگانه، مدل کسب و کار هفت شرکت گردشگری که از شبکه های اجتماعی به طور موفق استفاده کرده بودند تحلیل شد. یافته ها حاکی از آن است که حضور در شبکه های اجتماعی بر عناصر مربوط به مشتریان بیشتر از عناصر مربوط به تأمین کنندگان اثر می گذارد. به سخن دیگر، عناصر مربوط به ارتباط با مشتریان، ساختار هزینه، ارزش پیشنهادی، و کانال های توزیع بیشتر از عناصر مربوط به جریان های درآمدی، منابع کلیدی، فعالیت های کلیدی و مشارکت های کلید تاثیر می پذیرند.
This study sought to develop a social media-based business model for tourism industry. At the first stage, the main elements of the model were extracted from the related literature review and the Osterwalder and Pigneur’s business model framework. At the second stage, to evaluate and prioritize the identified elements, a questionnaire was developed and administered on 119 experts who were selected through snowball sampling. The collected data were then analyzed, using Smart PLS software and the elements were imbedded in the model in order of their importance. Applying multiple case study method, the business model of seven tourism companies who managed to successfully employ the potentials of social media to their benefit were analyzed in the final stage to validate the business model proposed by this study. The findings indicated that active presence in social media would affect the customer-related elements more than those of the supplier-related ones. In other words, the elements related to the relationship with customers, cost structure, value proposition, and distribution channels would be affected more than the elements related to revenue streams, key resources, key activities, and key partnerships.
ملخص الجهاز:
لذا توسعه و پيشرفت از اين طريق تنها در صورتي به درستي رخ خواهد داد که تلاشي اصولي در جهت ايجاد يک مدل کسب وکار براي گردشگري در فضاي شبکه هاي اجتماعي صورت گيرد.
مؤلفه هايي جستجو شد که از طريق آن ها و با در نظر گرفتن شرايط منحصربه فرد شبکه - هاي اجتماعي بتوان به مدلي دست يافت که از نقاط قوت مدل هاي کسب وکار گردشگري الکترونيک موجود برخوردار باشد و همچنين بتوان آن را به عنوان بهترين عملکرد در اين زمينه دانست که قابل الگوبرداري در صنعت باشد.
Zeng & Gerritsen سؤال چهارم : ملاحظاتي که بايد با توجه به شرايط گردشگري در ايران به منظور ايجاد مدل کسب و کار در شبکه هاي اجتماعي لحاظ کرد چيست ؟ پژوهش هاي پيشين در اين زمينه اهميت موضوع را براي ما روشن ميکند در همين راستا در زمينه گردشگري پينگ ١ (٢٠١٠) در پژوهشي تحت عنوان «مطالعه نوآوري مدل هاي کسب وکار الکترونيکي در صنعت گردشگري چين » مدل هاي کسب وکار الکترونيکي را به چهار دسته تقسيم کرد.
همچنين پژوهشي در جهت مطالعه تأثير اجزاي مدل کسب وکار بر عملکرد شرکت هاي گردشگري شهر تهران توسط نصرت آبادي (١٣٩١) انجام شده است .
(2003), “The business model concept: theoretical underǦpinnings and empirical illustrations”, European Journal of Information Systems, Vol. 12, pp.
A business model and its development strategies for electronic tourism markets.
A study on innovations of e-business models for Chinese tourism industry.
Recommender systems: do they have a viable business model in e-tourism.
Tourism e-commence business model innovation analysis.