خلاصة:
در بسیاری از کشورها، سرمایه گذاری در نیروی انسانی و ارتقاء کیفیت آن، بیشترین نقش را در افزایش بهره وری و تسریع رشد اقتصادی داشته است. در این خصوص، یکی از راههای افزایش سرمایه انسانی، ارتقاء سطح بهداشت و سلامتی نیروی کار می باشد. در این مطالعه، یک چارچوب نظری به منظور بررسی تاثیر بهداشت و سلامت بر بهره وری نیروی کار معرفی شده است که در آن، امید به زندگی، به عنوان شاخص سطح بهداشت و سلامت، سرمایه فیزیکی سرانه، و درصد تولید بالفعل به تولید بالقوه؛ مهمترین عوامل مؤثر بر بهره وری نیروی کار در نظر گرفته شده اند. نتایج به دست آمده از برآورد الگو، با استفاده از روش خودتوضیح با وقفه های گسترده (ARDL) برای دوره 1346-1383، بیانگر آن است که برای دستیابی به بهره وری بالاتر نیروی کار، علاوه بر ارتقاء سطح بهداشت و سلامت، می توان از طریق افزایش سطح سرمایه فیزیکی سرانه و کاهش ظرفیتهای بیکار، به این هدف دست یافت. در طی دوره 1345-1383، بهره وری نیروی کار به طور متوسط سالانه 8/1درصد افزایش یافته و حدود 2/38 درصد از این رشد، در اثر ارتقای سطح سلامتی و بهداشت نیروی کار به دست آمده است. افزون بر این، نتایج پیش بینی مدل نشان می دهد نرخ رشد بهره وری نیروی کار طبق فروض تعیین شده در برنامه چهارم توسعه، 2 درصد کمتر از هدف تعیین شده تحقق خواهد یافت و برای تحقق کامل آن توصیه هایی ارائه شده است.
Labor force and its quality (human capital) have made large had the largest contribution to economic growth and development in many countries.
In this relation، raising Hhealth is also considered one of the waysas a way to improve both labor quality and productivity. Present research aims to investigate and analyze the effect of health on labor productivity. In this study، a relevant theoretical foundation is introduced for the analysis of effect on labor production of health. Ffor the period 1976-2004.
The ARDL econometric model used in this study in run by the ARDL technique and incorporates variables such as life expectancy as a proxy of for health، pPer capita physical capital، and the percentage of the actual to the potential output ratio as the usage index of the capacities as the most influential factors on labor productivity.
The results obtained by the model for period 1976-2004 indicate that about 38.2% of labor productivity growth is contributed by an increase in health. In addition، the result also indicate that our result show that in fourth plan (2005-2009)، labor productivity growth will be about 2% less than the figure envisaged in the plan. In order to achieve this goal، the paper has made some recommendations.
ملخص الجهاز:
"با توجه به اینکه هدف اصلی این تحقیق، بررسی اثر بهداشت و سلامت بر بهرهوری نیروی کار است و هزینههایی که دولت صرف بهداشت و سلامت جامعه میکند، به طور مستقیم باعث افزایش شاخصهای بهداشتی میشود؛ برای اندازهگیری سطح بهداشت و سلامتی جامعه از شاخص امید به زندگی که اطلاعات آماری آن ازگزارش شاخص توسعه انسانی(WDI) در سال2006 به دست آمده، استفاده شده است.
پیشبینی مدل ARDL با توجه به فروض ذکر شده نشان میدهد متوسط نرخ رشد سالانه بهرهوری نیروی کار در برنامه چهارم توسعه 5/1 درصد خواهد بود که در مقایسه با هدف تعیینشده در برنامه، دو درصد کمتر است, لذا برای دستیابی به هدف برنامه، یعنی نرخ رشد 5/3 درصدی بهرهوری، ضروری است سایر عوامل مؤثر بر بهرهوری نظیر آموزش و تحصیلات نیروی کار به عنوان بعد دیگری از سرمایه انسانی و ارتقای کارایی استفاده از نیروی کار متخصص، افزایش سهم هزینههای تحقیق و توسعه از تولید ناخالص داخلی و ارتقای کارایی این هزینهها به عنوان یکی از راههای سرعتدهنده پیشرفت فنی, بهبود روشهای مدیریتی و تخصیص بهینه منابع را نیز مدنظر قرار گیرد.
بر اساس اهداف تعیین شده در برنامه چهارم توسعه، امید به زندگی و سرمایه سرانه فیزیکی، باید به ترتیب به طور متوسط سالانه 61/0 و 7/2 درصد افزایش یابند و با فرض این که درصد استفاده از ظرفیت به 95 درصد در پایان برنامه ارتقا یابد، پیشبینی میشود متوسط نرخ رشد سالانه بهرهوری نیروی کار حدود 5/1 درصد باشد که نسبت به هدف برنامه دو درصد کمتر است و برای تحقق کامل هدف برنامه میبایست به سایر منابع تأمین رشد بهرهوری نیز توجه شود."