خلاصة:
گسترش شهرها در سراسر جهان تحت تاثیر عوامل مختلف به ویژه طبیعی است. شهر خوانسار از اطراف توسط ارتفاعات محصور شده و از لحاظ توپوگرافی وکاربری زمین دارای محدودیت در توسعه فیزیکی می باشد.بنابراین این امر منجر به بروز برخی مشکلات طبیعی و انسانی در این منطقه شده است. به طور کلی روند توسعه این شهر از گذشته تاکنون درزمین های کشاورزی بوده، علاوه بر آن بخشهایی از مناطق مسکونی نیز به سمت دامنه های پرشیب و نامناسب توسعه داشته است.در این پژوهش با استفاده از منطق فازی، اراضی پیرامون شهر از نظر توسعه فیزیکی به 5 دسته از بسیار مناسب تا بسیار نامناسب طبقه بندی شده اند. نتایج بدست آمده نشان می دهد که فقط حدود 7 درصد محدوده مورد مطالعه، برای توسعه کالبدی مناسب هستند. قسمتهای جنوب غربی محدوده مورد مطالعه به علت ارتفاع و شیب زیاد و خطرناک، برای گسترش فیزیکی نامناسب قلمداد شده اند. در برخی از بخشهای شمالی منطقه، زمین های کشاورزی وجود ندارد. از این رو این مناطق برای توسعه متصل به شهر در مناسبترین مکان هستند و به عنوان اولویت اول تشخیص داده شده اند. برخی قسمتهای جنوبی تقریبا متصل به شهر، در امتداد زمینهای کشاورزی و بخشهای پایکوهی به عنوان اولویت دوم در نظر گرفته شده اند. اراضی قسمت جنوب شرقی، با فاصله دورتر از شهر، برای توسعه منفصل آتی شهر خوانسار دراولویت سوم، نسبتا مناسب ارزیابی شده اند.
ملخص الجهاز:
صص ٧٣-٥٣ بررسي و تحليل عوامل طبيعي مؤثر در گسترش کالبدي آتي شهر خوانسار با استفاده از روش فازي امير کرم دانشيار ژئومورفولوژي دانشکده علوم جغرافيايي دانشگاه خوارزمي، تهران ، ايران منصوره سادات حسيني کارشناس ارشد ژئومورفولوژي دانشکده علوم جغرافيايي دانشگاه خوارزمي، تهران ، ايران تاريخ دريافت :١٣٩٧/٦/٧ تاريخ پذيرش :١٣٩٨/٣/٢٠ چکيده گسترش شهرها در سراسر جهان تحت تـأثير عوامـل مختلـف بـه ويژه طبيعـي اسـت .
ادغام اين روستاها باعث نابودي بخش هاي بسيار زيـادي از زمين هـاي زراعي شده و مصنوعات تجاري و مسکوني جايگزين آن ها گرديده اند (ميرمحمدي، ١٢٥:١٣٧٢)؛ بنابراين اگـر ايـن رونـد همراه با افزايش جمعيت در کنار عدم فضاي کافي براي توسعۀ شهر ادامه يابـد، امکـان دارد بخش هـاي زيـادي از ايـن زمين ها نابود شود و اين مسئله احتمال وقوع برخي مخاطرات طبيعي همچون سيل و فرسايش خـاک را افـزايش خواهـد داد.
همچنين مکان هاي آسيب پذير از نظـر وقـوع سـيلاب در شـهر ساحلي آتيک واقع در يونان را با استفاده از GIS بررسي کردند انصاري لاري و همکـاران (١:١٣٨٩-١٦) برخـي منـاطق ايلام را به سبب قرار گرفتن در معرض فرايندهاي دامنه اي ، فرونشت زمين و همچنين امکان وقوع فرسايش ، براي توسعه فيزيکي نامناسب ارزيابي نمودند.
آخرين محدوده در فاصله حدود ٣ کيلومتري از جنوب شرقي شهر واقع شده که از نظر جنس زمين و جهت شيب و فاصله نسبتاً زياد از گسل بخصوص در قسمت هاي جنوبي آن ، داراي قابليت نسبتاً مناسبي مي باشد و به عنوان اولويت سوم براي توسعه منفصل و بلند مدت آتي شهر خوانسار جهت ساخت و ساز شهري تشخيص داده شده است .
(
, 
, 
)
