خلاصة:
مقوله جنگ و نگاه اسلام بدان، از مقولات بحثبرانگیزی است که دیدگاههای گوناگونی از سوی علمای دین و انتقاداتی از سوی غیر مسلمانان را در پی داشته است. آیه 29 سوره توبه که دستور جنگ با اهل کتاب را صادر میکند، از مهمترین آیاتی است که با آن بر وجود جهاد ابتدایی در قرآن استدلال شده است. در این مقاله، برداشت تفسیری سه مفسر بزرگ: رشید رضا در «المنار»، سید قطب در «فی ظلال القرآن» و محمد حسین فضل الله در «من وحی القرآن» که سه دیدگاه متفاوت را ارائه میدهند، ارزیابی کرده، به نقد میگیرد و پس از بررسی نظرات این سه مفسر و نقد تفاسیر آنها، به این نتیجه دست یافته است که آیه در صدد مجازات اهل کتابی است که به پیمانهایشان با مسلمانان وفادار نبوده و دشمنیهای خود را آشکار نموده و به آنها تعدی نمودهاند؛ مجازاتی که در مقایسه با مجازات مشرکین در واقع تخفیفی برای آنهاست. لذا این آیه نمیتواند مجوزی برای آغاز جنگ با مطلق غیر همکیشان باشد.