خلاصة:
یکی از اساسیترین مباحث مرتبط با تفسیر قرآن، بررسی میزان نقش روایات در تفسیر است. مفسران با توجه به میزان بهرهگیری از روایات، دیدگاههای متفاوتی را در روشتفسیر قرآن پذیرفتهاند. در دیدگاه بینیازی تفسیر قرآن از احادیث، هرچند که بهخلاف دیدگاه قرآنبسندگی، بهرهگیری از روایات جائز است ولی ضروری نیست؛ ولی در دیدگاه همراهی قرآن و حدیث در تفسیر، بهرهگیری از روایات ضرورت دارد و بهخلاف دیدگاه حدیثبسندگی، برای دستیابی به تفسیری صحیح از قرآن بهرهگیری از تمام منابع معتبر مانند قرآن، حدیث و عقل ضروری است. در این مقاله با رویکردی تطبیقی و تحلیلی، با بهرهگیری از آیات و روایات، ثابت شده است که دیدگاه همراهی قرآن و حدیث در تفسیر بر دیدگاه بینیازی تفسیر قرآن از احادیث ترجیح دارد و با آیات و روایات سازگارتر است، زیرا طبق برخی از آیات و روایات، تبیین و تفسیر قرآن به معصومانسپرده شده است وبرای رسیدن به تفسیری صحیح و کامل از قرآن، بهرهگیری از روایات معتبر الزامی است.
One of the most fundamental issues related to the interpretation of the Qur'an is the study of the role of traditions in the interpretation. Commentators have adopted different views on the method of interpretation of the Qur'an regarding the extent to which the traditions have been used. In the unnecessary view of the Qur'anic interpretation of the hadiths, although it is permissible to use the traditions contrary to the Quranic perspective, it is not necessary; But in the view of accompanying the Qur'an and hadith in the interpretation, it is necessary to use the traditions And, contrary to the tradition of hadith, it is necessary to utilize all authentic sources such as the Qur'an, hadith and reason to obtain a correct interpretation of the Qur'an. In this article a comparative and analytical approach, using verses and narratives, is proved that The Qur'an and Hadith Companion View in Interpretation prefers the Qur'anic interpretation of hadiths and is more consistent with the verses and traditions, Because, according to some verses and traditions, the interpretation and interpretation of the Qur'an has been entrusted to the infallibles, and the use of authentic narrations is essential to arrive at a correct interpretation of the Qur'an.
ملخص الجهاز:
حال آن کـه ، در ديـدگاه همراهـي قـرآن و حـديث در تفسـير، بهـره گيـري از روايـات ضرورت دارد و به خلاف ديدگاه حديث بسندگي ، براي دست يابي بـه تفسـيري صـحيح از قـرآن ، بهـره گيري از تمام منابع معتبر مانند قرآن ، حديث و عقل ضروري است .
اين تحقيق ، پس از تبيين هريک از اين دو ديدگاه ، در پي پاسخ به اين سـوال اسـت کـه کدام يک از دو ديدگاه بي نيازي تفسير قرآن از احاديث و همراهي قرآن و حديث در تفسير، بر ديگري ترجيح دارد و با آيات و روايات سـازگارتر اسـت ؟ و دلائـل قرآنـي و روايـي ايـن ترجيح چيست ؟ بنابراين ، با رويکرد تطبيقي و تحليلي ، به تحليـل آيـات و روايـات و نظرهـاي مرتبط با اين دو ديدگاه پرداخته شده است .
البته ايشان بحثي مفصل در تحليـل نظريه استقلال قـرآن در تفسـير مطـرح کـرده و گفتـه اسـت کـه : بـه نظـر مـي رسـد طبـق نظـر علامه طباطبائي ، روايات گاهي نقش تعليمي در تفسير قرآن دارند و گاهي در مواردي خاص ؛ مانند آيات فقهي و تفصيل قصص و آيات معاد، نقش تبييني نيـز دارنـد و معصـومان بـه تبيـين مفاد آيات مي پردازند و در اين موارد خاص بدون بيان آنها، اصلاً تفسير و فهم آيـات ممکـن نيست (مؤدب ، ١٣٩٠، ص ٢٢٠ـ ٢٢٥).
بنـابراين ، براي تفسير صحيح آيات قرآن بايد از سخنان معصومان بهره گيري شود، زيرا در عصر حاضر، امام زمان غائب هستند و تنها راه مراجعه به معصـومان بـراي حـل اختلافـات ، بهـره گيـري از روايات است .
Naqsh-e Hadith dar Tafsir-e Qur’an.