خلاصة:
هدف از پژوهش حاضر بررسی اصول و روشهای تربیتی حضرت ابراهیم(ع) در مواجهه با منکران توحید بود؛ چرا که از جمله اهداف بعثت انبیاء الهی هدایت و تربیت انسانها بوده است که برای آن برنامه و روش داشتند. به همین دلیل برگرفتن این برنامه از سیره آنها از اهمیت بسزایی برخوردار است. این پژوهش از نوع کیفی بوده و به منظور وصول به هدف فوق از روش توصیفی-تحلیلی با بهره گیری از اسناد و منابع کتابخانه ای استفاده شده است. روش تجزیه و تحلیل داده ها نیز با استفاده از استدلال یا استنتاج و با روش استقرایی انجام گرفته است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که اصول تربیتی از منظر گفتگوهای حضرت ابراهیم در مواجهه با منکران توحید شامل اصل هدف گذاری، داشتن برنامه ریزی دقیق و سنجیده، اتخاذ موضوعات مناسب، موقعیت سنجی، انسجام بخشی معقول و منطقی میان مطالب و عملکرد و فعال سازی مخاطب در حیطه عقلی و عملی بوده است. همچنین یافته های پژوهش نشان داد که حضرت ابراهیم روشهای تربیتی روش پرسش و پاسخ، روشهای مبتنی بر استدلال مانند روش نفی استدلال خطا از راه فرضیه سازی و استدلال سلبی را به کار گرفته است.
The purpose of the present study was to study the principles and methods of education of Prophet Ibrahim in the face of the deniers of monotheism, Because one of the goals of the resurrection of the divine prophets has been to guide and train human beings who had a plan and method for it.That's why it's so important to get this program out of their way. This research is of qualitative type and in order to achieve the above goal,a descriptive-analytical method has been used using library documents and resources Data analysis was also performed using reasoning or inference and inductive method. Findings suggest that educational principles from the perspective of the conversations of Abraham in the face of the deniers of monotheism It includes the principle of targeting, having accurate and measured planning, adopting appropriate topics, positioning, reasonable and logical coherence between the content and performance and activating the audience in the intellectual and practical field. The research findings also showed that Ibrahim used educational methods of questioning and answering methods, methods based on reasoning, such as the method of negating erroneous reasoning through hypothesizing and negative reasoning.
ملخص الجهاز:
ازجمله مرتبطترین آنها با پژوهش حاضر، پایاننامه حسنپور دکان (1392) باعنوان «بررسی روشهای تربیت اخلاقی در سیره حضرت ابراهیم (ع)»، مقاله شیرافکن و حیدریفر (1397) باعنوان «جستاری در روش تبلیغی حضرت ابراهیم (ع) با تأکید بر آیه 125 نحل»، مقاله حسنپور دهنوی، تاکی و اکبری (1397) باعنوان «بررسی مناظرات حضرت ابراهیم (ع) در قرآن از منظر رویکرد پرگما ـ دیالکتیک» و مقاله راد و عطایی (1395) باعنوان «رابطه متقابل جامعه و ابتلاءهای اجتماعی پیامبران (مطالعه موردی داستان ابراهیم)» است که محتوا و یافتههای این پژوهشها با پژوهش حاضر متفاوت است.
بنابراین با بررسی پیشینه پژوهش میتوان گفت تاکنون پژوهش مستقلی که بهطور خاص به بررسی اصول و روشهای تربیتی از منظر گفتوگوهای حضرت ابراهیم (ع) در مواجهه با منکران توحید بپردازد، انجام نشده است که پژوهش حاضر درصدد بررسی این مهم است.
بنابراین این مهم نشان میدهد مربی نیز ابتدا و قبل از انجام هر کاری باید اهداف خود را بهطور دقیق و گویا مشخص سازد و سپس برای آن برنامهریزی کرده و تصمیمگیری کند.
بنابراین هنگامی که تاریکی شب همه جا را فرا گرفت، ماه و ستارگان ظاهر شده و به شهر اور روشنایی بخشیدند و ستارهپرستان و ماهپرستان شروع به مدح و ستایش آنها کردند، فرصت را غنیمت شمرد و به بیان احتجاجهای خود و نقض آیین آنها پرداخت: «هنگامى كه (تاريكى) شب او را پوشانيد، ستارهاى مشاهده كرد، گفت: اين خداى من است.
بنابراین حضرت ابراهیم (ع) با طلوع خورشید به بیان استدلالهای خود دربرابر خورشیدپرستان پرداخت و هنگامى كه خورشيد را ديد كه (سينه افق را) مىشكافد، گفت: اين خداى من است.
حضرت ابراهیم (ع) باز از فرصت استفاده کرد و با ماهپرستان همراه شد و به بیان فرضیه دوم خود پرداخت: و هنگامى كه ماه را ديد كه (سينه افق را) مىشكافد، گفت: اين خداى من است.