خلاصة:
در حال حاضر هرکدام از دو کشور چین و ژاپن به عنوان بزرگترین شرکای تجاری آسهآن. معرفی میشوند. سؤال اصلی مقاله این است که جایگاه چین و ژاپن در سیاست اقتصادی آسهآن چگونه ارزیابی میشود؟ یافتههای پژوهش حاضر بیانگر این واقعیت است که جنوب شرق آسیا به عنوان یک کل واحد به سمت هیچکدام از دو کشور تمایل کامل ندارد و آسهآن به عنوان یک نهاد سعی کرده است با تنوعدهی به شرکای تجاری خود از وابستگی یکجانبه و بیش از حد جلوگیری کند، اما برخی از کشورهای آسهآن متمایل به چین و برخی متمایل به ژاپن هستند و دلیل آن هم اولویت چین و ژاپن در حوزههای مختلف تجارت و سرمایهگذاری کشورهای آسهآن و تمایل کشورهای مزبور در ایجاد تعادل بین این دو قدرت (ژاپن به واسطه فنّاوری و فنآوری و چین به واسطه بازار مصرف و حجم اقتصادی) است. مقاله حاضر از نوع کیفی است و با عنایت به استفاده از آن، سعی میشود جایگاه چین و ژاپن در سیاست اقتصادی آسهآن و همچنین اولویتهای چین و ژاپن از میان کشورهای منطقه مورد تجزیهوتحلیل قرار گیرد. روش گردآوری مطالب نیز اسنادی است.
China and Japan are now introducing as the largest ASEAN trading partners. This article main question is how China and Japan's position in ASEAN's economic policy be assessed? The findings reveal the fact that Southeast Asia as a whole is not fully inclined towards any of the two countries, and for this reason, ASEAN countries have tried to diversify their trading partners in order to Prevent unilateral and excessive dependence; However, some of these countries inclined to China and some are keen on Japan. This is for the reason that China and Japan have a high dominancy in various areas of trade and investment among ASEAN countries, and these countries tend to balance the two powers in their interactions (Japan through technology, and China through consumer markets and economic volume). This article is a qualitative one, where it seeks to analyze China-Japan's position in ASEAN's economic policy as well as China-Japan's priorities among the countries in the region. Besides, the compilation method is a documentary one.
ملخص الجهاز:
سؤال اصلي مقاله اين است که جايگاه چين و ژاپن در سياست اقتصادي آسه آن چگونه ارزيابي مي شود؟ يافته هاي پژوهش حاضر بيانگر اين واقعيت است که جنوب شرق آسيا به عنوان يک کل واحد به سمت هيچ کدام از دو کشور تمايل کامل ندارد و آسه آن به عنوان يک نهاد سعي کرده است با تنوعدهي به شرکاي تجاري خود از وابستگي يک جانبه و بيش از حد جلوگيري کند، اما برخي از کشورهاي آسه آن متمايل به چين و برخي متمايل به ژاپن هستند و دليل آن هم اولويت چين و ژاپن در حوزههاي مختلف تجارت و سرمايه گذاري کشورهاي آسه آن و تمايل کشورهاي مزبور در ايجاد تعادل بين اين دو قدرت (ژاپن به واسطه فن آوري و چين به واسطه بازار مصرف و حجم اقتصادي ) است .
پايتخت اندونزي دوره دوم/ شماره ٢/ پاييز و زمستان ١٣٩٨ ارزيابي مي شود؟ سؤالهاي فرعي نيز بدين شکل مطرح مي شوند که ١- هرکدام از اين دو کشور در کدام کشورهاي آسه آن نفوذ بيشتري دارند و يا سعي دارند نفوذ خود را افزايش دهند؟ ٢- کدام کشورهاي آسه آن به چين و کدام کشورهاي اين نهاد به ژاپن تمايل بيشتري دارند؟ مقاله حاضر از نوع کيفي است که با عنايت به استفاده از روش مزبور و با در نظر گرفتن رويکردي مقايسه اي ، سعي مي شود جايگاه چين و ژاپن در سياست اقتصادي آسه آن و همچنين اولويت هاي چين و ژاپن از ميان کشورهاي منطقه مورد تجزيه وتحليل قرار گيرد.