خلاصة:
برای دستیابی به توسعه در مناطق محروم به‌عنوان هدف غایی برنامه‌ریزی محرومیت‌زدایی، گام نخست بررسی و شناخت واقعی از وضع موجود و سطح برخورداری مناطق به‌عنوان مقدمۀ حصول به توسعه است. بدین‌سان، ارائه مدل و الگویی قوی از محرومیت برای شناسایی شاخص‌های محرومیت و پارامترهای مرتبط برای کاهش محرومیت، مهم است. بر این اساس، مطالعۀ حاضر باهدف معرفی الگوی علمی شناسایی مناطق بسیار محروم جهت هدفمند‌سازی اردوهای جهادی انجام شد. این پژوهش ازنظر هدف، کاربردی و روش انجام آن توصیفی- تحلیلی بود. شیوه جمع‌آوری اطلاعات به‌صورت اسنادی و ابزار گردآوری داده‌ها نیز با توجّه به اهداف پژوهش مبتنی بر داده‌ها و اطلاعات جداول و فرم‌های رایج آمارنامۀ سرشماری نفوس و مسکن (به‌ویژه سالنامۀ آماری سال 1390 استان بوشهر) بود. منطقه موردمطالعه شهرستان دشتی و تکنیک مورداستفاده وایکور فازی بود. یافته‌ها نشان داد در سطح استان بوشهر، بیشترین محرومیت به شهرستان‌های دیر، دیلم و جم بیشترین اختصاص داشت. تحلیل یافته‌ها در سطح شهرستان دشتی نیز حاکی از آن بود که بخش کاکی محروم‌ترین بخش شهرستان دشتی و دهستان‌های کاکی و چغابور به ترتیب محروم‌ترین مناطق روستایی بوده‌اند. نتایج پژوهش نشان داد با تعیین دقیق و سلسله‌مراتبی مناطق محروم، از سطح شهرستان به بخش و از بخش به دهستان و از دهستان به روستا، می‌توان کانون‌های محرومیت را شناسایی نمود و پس از مشخص نمودن منطقه هدف، با شناخت علمی و نیازسنجی دقیق از شاخص‌های موردنیاز هر منطقه، می‌توان شاخص‌های هدف را شناسایی و نسبت به رفع آن‌ها اقدام نمود. در انتها نیز الگوی علمی شناسایی مناطق بسیار محروم پیشنهاد گردید. هرچند الگوی پیشنهادی حاضر هرچند خالی از اشکال نیست؛ اما می‌تواند گامی هرچند کوچک جهت اجرای طرح‌های تحقیقاتی به‌مراتب وسیع‌تر و علمی‌تر باشد.
To achieve development in deprived areas, as the ultimate goal of deprivation planning, the first step is to get a real understanding of the status quo and the level of ownership of the areas as a prelude to development. Thus, offering a robust model and model of deprivation, it is important to identify deprivation indicators and related parameters to reduce deprivation. Accordingly, the present study aimed to introduce a scientific model for identifying highly deprived areas, to targeted jihadist movements. This research In terms of purpose, applied and the way to do it Descriptive-analytical. How to collect information in a way documents and data Collection tools, Considering the research objectives Was based on data and information tables and common forms of the Census of Population and Housing (Especially the statistical year 2011 of Bushehr province). Area of case study, Dashti County and the technique used was Fuzzy Vikor. Findings showed in Bushehr province, it had the highest deprivation to the counties of Dair, Daylam and Jam. Analysis of findings at Dashti county level also indicated that Kaki district was the most deprived part of Dashti County and the rural district of Kaki and Choghabour have been the most deprived areas, respectively. The results showed that by precise and hierarchical determination of deprived areas, From County level to section and from rural district to village and from rural district to village, Deprivation centers can be identified and after identifying the target area, with scientific knowledge and precise need assessment of the indicators needed for each area, target indicators can be identified and took action to fix them. Finally, a scientific model for identifying highly deprived areas was proposed. However, suggested template present although not free from error, But it can be a small step towards a much wider and more scientific research project.
ملخص الجهاز:
معرفي الگوي علمي شناسايي مناطق بسيار محروم در جهت هدفمندسازي نظام حرکت - هاي جهادي (مطالعه موردي : استان بوشهر، شهرستان دشتي ) ** يعقوب زارعي *، مهدي رحمانيان کوشککي ** تاريخ دريافت مقاله : ٩٩/١/٢٠ تاريخ پذيرش مقاله : ٩٩/٤/٣٠ چکيده براي دستيابي به توسعه در مناطق محروم به عنوان هدف غايي برنامه ريزي محروميت زدايي ، گام نخسـت بررسـي و شـناخت واقعـي از وضـع موجود و سطح برخورداري مناطق به عنوان مقدمۀ حصول به توسعه است .
ازاين رو، در کشور ايـران نيز يکي از اهداف مهم برنامه هاي اقتصادي ـ اجتماعي پس از انقلاب ، درواقع کاهش محروميت (توسعه يافتگي ) و رفع تبعيض (نابرابري ) بين مناطق مختلف بوده است (فطرس و بهشتي فر، ١٣٨٥: ١٠١)؛ لذا، به منظور حل مسائل ناشي از عدم تعادل هاي منطقه و حلقۀ مفقوده در امـر برنامـه ريـزي براي تصميم گيري مديران ، مسئولين دستگاه هاي اجرايي و مديران و دست اندرکاران اردوهاي جهادي ، گام نخست ، شناخت و سطح بندي منـاطق از نظر ميزان برخورداري در زمينه هاي اجتماعي ، اقتصادي ، آموزشي ، فرهنگي ، بهداشتي ، عمران ، ارتباطات و غيره مي باشد.
(
, 
, 
)
