خلاصة:
نشخوار فکری میتواند یکی از مهمترین مشکلات ورزشکاران آسیبدیده باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان مبتنیبر بر پذیرش و تعهد (ACT)، بر نشخوار فکریدر دختران نوجوان ورزشکار آسیبدیده است. روش پژوهش از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری مطالعه حاضر، کلیه دختران ورزشکار نوجوان دارای آسیب دیدگی ورزشی در تیمهای ملی، لیگ و باشگاهی و مسابقات کشوری در سال ۱۳۹۸ در سطح شهر تهران تشکیل دادند که از میان آنها،30 نفر بهصورت دردسترس انتخاب شدند و در دو گروه ۱۵ نفری (گروه آزمایش و گروه کنترل) با گمارش تصادفی جایگزین شدند. سپس در پیشآزمون، همه آزمودنیها پرسشنامه پاسخهای نشخواری (RRS) (نولن-هوکسما، 2003) را تکمیل کردند. در مرحله بعد، گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقهای (هفتهای دوبار) مداخله دریافت کرد و گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکرد. دادههای بهدست آمده با استفاده از روش تحلیل واریانس اندازههای مکرر و نرمافزار 2۲ -Spss (در سطح ۰۵/ ۰= α) تحلیل شدند. نتایج پژوهش حاصل از پسآزمون و آزمون پیگیری (یک ماه بعد) از هر دوگروه نشان داد، نمرات نشخوارگری گروه آزمایش در پسآزمون و آزمون پیگیری نسبت به پیشآزمون بهطور معناداری پائینتر بود، ولی گروه کنترل در هرسه آزمون یکسان عمل کرد. همچنین، در پسآزمون و آزمون پیگیری، گروه تجربی نمرات کمتری از گروه کنترل داشتند. بنابراین درمان مبتنیبر پذیرش و تعهد، بر کاهش نشخوار فکریدر دختران نوجوان ورزشکار آسیب دیده موثر بوده است.
Rumination can be considered as one of the most important problems for injured athletes. The purpose of the present study was to examine the effectiveness of acceptance and commitment therapy (ACT) on the reduction of rumination in professional adolescent female athletes with athletic injury. The method of the study is a quasi-experimental with pretest-posttest and follow-up with a control group. The statistical population of the present study was all adolescent female athletes with sports injuries in national teams, leagues and national competitions in 1398 in Tehran, from which 30 people were selected as available and in two groups of 15 people (experimental group and control group) were replaced by random assignment. Thirty professional athletes who had athletic injuries and voluntarily participated in the study were randomly divided into experimental and control groups. Then, in pre-test all participants completed the Nolen-Hoeksema’s (2003) Ruminative Responses Scale (RRS) questionnaire. In the next phase, the experimental group received an eight-session intervention (90 min each, twice a week), while the control group didn’t receive any intervention. Data were analyzed using repeated measures ANOVA and SPSS22 software (α= 0/05). Finally, the results of post-test and follow-up test (one month later) from both groups repeated measures ANOVA and following pairwise comparisons revealed significantly less ruminative score for experimental group in post-test and follow-up test as compared to pre-test, but the control group did not perform significantly different in all three tests. Moreover, in post-test and follow-up test the experimental group had less scores than control group. Thus, the acceptance and commitment therapy reduces the rumination in professional adolescent female athletes with athletic injury.
ملخص الجهاز:
643453 اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد (ACT)، بر نشخوار فکري در دختران نوجوان ورزشکار حرفه اي داراي آسيب ورزشي The Effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) on Ruminating in Adolescent Female Athletes with Athletic Injury مصطفي حميدي Mostafa Hamidi * سميه شاهمرادي Somayeh Shahmoradi ** عباس جواهري محمدي Abbas Javaheri Mohammadi *** حسن رهبان فرد Hasan Rohbanfard **** چکيده Abstract نشخوار فکري ، مي تواند يکي از مهم ترين مشکلات ورزشکاران Rumination can be considered as one of the mostآسيب ديده باشد.
در اين راستا، پژوهش هاي مختلف نشان داده اند که آسيب جسماني علاوه بر تأثيرات متعدد جسمي ، از لحاظ رواني نيز فرد را تحت فشار قرار مي دهد و موجب مشکلات شناختي فراواني از جمله اضطراب ، کاهش اعتمادبه نفس ، خلق منفي (جعفري ، بقايي لاکه ، کاظم نژادليلي و صدقي ثابت ، ١٣٩٤؛ ارماتاس ، کندرو، ياناکوس ، گالازولاس و ولکوپولس ، ٢٠٠٧)، سرخوردگي و افسردگي (محمد، پاپوس و شارما، ٢٠١٨)، رفتارهاي اجتنابي ، افکار و خاطرات مزاحم و برانگيختگي بيش ازحد مي شود (بنايت و بندورا، ٢٠٠٤).
با توجه به اين که پيشينه هاي پژوهشي نشان دهنده ي تأثير درمان مبتني بر پذيرش و تعهد (ACT) بر کاهش نشخوار فکري است و نيز هيچ پژوهش داخلي و خارجي مبني بر مداخله ي ACT در جامعه ي دختران نوجوان ورزشکار آسيب ديده يافت نشد؛ ازاين رو، پژوهش حاضر طي يک طرح نيمه آزمايشي در دختران نوجوان ورزشکار حرفه اي که داراي آسيب ورزشي هستند، اثربخشي ACT را بر کاهش نشخوار فکري را طبق فرضيه ي ذيل مورد بررسي قرار داد.