مهمانی که میزبان بود مقالة

عجیب آنکه وقتی مرحوم حاج سید عباس نیری که از اخیار محل بود، يکبار این وضعیت تاسف‌بار را به عرض میرزا احمد رسانده بود، ايشان با صلابتی خاص پاسخ ‌داده بود: من باید وظیفه خودم را انجام دهم. انجام این وظیفه الهی مرحوم میرزا احمد، ویژگی‌های جالب‌تر دیگری هم داشت: *فاصله بین محله بیدآباد اصفهان تا دستگرد حدود ۱۰ کیلومتر بود. *در نزدیکی همان مسجد محقر، هم دهخداها بودند و هم کدخدا و هم ارباب محل، اما میرزا احمد برای بیتوته در دستگرد، خانه محقری بود از پا برهنه‌های روستا. اینک که آیت‌الله یدالله رحیمیان در آستانه صد سالگی است، همچنان راه طی شده عمرش را مدیون آن پیر فرزانه می‌داند و همواره خاطرات سيره و سلوک ميرزا احمد بيدآبادي، ترجیع‌بند خاطرات او برای اطرافيان است و پیامدها و آثار مثبتی را که ایشان بر خانواده و جامعه پیرامونی خود داشته، از برکات وجودی مرحوم میرزا احمد بر می‌شمارد.