خلاصة:
پیشرفت تکنولوژی در زمینه تسلیحات، موجب تلاشهایی برای ساخت سلاحهای کاملاً خودمختار شده است. این سلاحهای رباتیک قادرند بدون دخالت انسان و بهطور مستقل هدف حمله را در میدان مخاصمه انتخاب کرده و به سمت آن شلیک کنند. این قابلیت، چالشهای اساسی زیادی را در خصوص مطابقت کاربرد این سلاحها با اصول حقوق بشر و حقوق بشردوستانه ایجاد کرده است. مقاله پیش رو بهخصوص توانایی این سلاحها در خصوص حمایت و حفاظت از غیرنظامیان و رعایت اصل تفکیک و تناسب را مورد بررسی قرار میدهد. مخالفان کاربرد سلاحهای کاملاً خودمختار بر این اعتقاد هستند که این سلاحها نمیتوانند مانند انسان تصمیم بگیرند، قضاوت کنند و درک محیطهای پیچیده برایشان مشکل است؛ درنتیجه نمیتوانند الزامات حقوق بشردوستانه ازجمله اصل تفکیک و تناسب را در جنگ برآورده کنند. در مقابل، طرفداران کاربرد سلاحهای خودمختار ادعا میکنند قوانین در حال پیشرفت است و این پیشرفت ظرفیت تنظیم و کنترل این سلاحها در پرتو قواعد حقوق بشردوستانه را دارد. این تحقیق به این نتیجه میرسد که سلاحهای کاملاً خودمختار ممکن است در مناطق خارج از سکنه، بیابانها و مناطق دریایی که عاری از افراد عادی و غیرنظامی هستند بتوانند کاربرد داشته باشند و اصول تفکیک و تناسب را حتی بهتر از انسانها اعمال کنند، اما در دیگر موارد تردیدهایی بسیار جدی وجود دارد.
Abstract
The advancement of technology of weapons has led to efforts to develop fully autonomous weapons. These robotic weapons will be able to automatically choose and shoot target in the battlefield. This capability raises a number of fundamental challenges regarding the use of these weapons in accordance with human rights and humanitarian law. This paper examines, in particular, the ability of these weapons to protect civilians and to observe the principles of non-discrimination and proportionality. Opponents of the use of fully autonomous weapons argue that since these weapons are not capable of understanding the complexities of the battlefields, their use contradict with the humanitarian law requirements. On the other hand, advocates of the use of autonomous weapons claim that laws are progressing, and this progress has the capacity to regulate and control these weapons in the light of humanitarian law. This study concludes that fully autonomous weapons can be used in outlying areas, deserts, and marine areas that are free of ordinary civilians, and that these weapons can act as well as human beings and observe the principles of discrimination and proportionality; while there are serious doubts in concern with the capabilities of such weapons in other.
ملخص الجهاز:
نگارندگان نیز با در نظر گرفتن این موضوع در ابتدا نگاهی به ادبیات پیرامون بحث سلحهای خودمختار و موضوعاتی چون انواع، تاریخچه و تعاریف این مسئله جدید در حقوق بینالملل می پردازند که تا حدی برای خواننده روشن شود منظور از سلحهای کامل خودمختار چه تسلیحاتی هستند و این سلح - ________________________________________________________________ Autonomous Weapons 2 Killer Robots, Lethal Autonomous Weapons در مقایسه با پهبادها و هواپیماهای بدون سرنشین که به واسطه عامل انسانی از راه دور هدایت و کنترل می شوند.
این پژوهش، بعد از بیان کلیاتی در فهم موضوع به این سؤال اصلی می پردازد که آیا با فرض ساخت احتمالی سلحهای کامل خودمختار در آینده، این سلحها میتوانند در میدان مخاصمه به گونه ای هدف حمله را انتخاب کرده و به آن شلیک کنند که الزامات حقوق بشردوستانه، مواردی چون اصل تفکیک و تناسب را تأمین کنند؟ به لحاظ پیشینه پژوهشی این موضوع، از زمان ساخت هواپیماهای بدون سرنشین و پهبادها توجه حقوق دانان جامعه بینالمللی به این پیشرفتهای فنی جلب شد.
p ,٢٠١٤)؛ بنابراین با توجه به پیشرفتهایی که در تکنولوژی تسلیحات در حال رخداد است و سلحهایی که روز به روز به سمت خودمختاری بیشتر پیش میروند به گونهای که پیشبینی می شود در مقایسه با پهبادها که از راه دور کنترل می شوند این نوع از سلحهای جدید خودشان مستقلنه و بدون دخالت هیچگونه عامل انسانی بتوانند در میادین جنگی فعال باشند، باید دید که آیا به فرض ساخت چنین سلحهای کامل خودمختاری ، آیا این سلحها خواهند توانست الزامات حقوق بشردوستانه بهخصوص اصل تفکیک و تناسب را رعایت کنند یا خیر؟ ٥- چالشهای سلح خودمختار از منظر حقوق بشردوستانه آیا استفاده از رباتهای جنگی قانونی است ؟ در چارچوب حقوق بین الملل فقط یک جواب که آیا این سلحها قانونی هستند یا خیر وجود ندارد.