تبیین و بررسی زبان الفاظ و معارف قرآن در آیینه قرآن مقالة

یکی از موضوعاتی که موجبات تکاپوی ذهنی اندیشمندان را فراهم آورده است، زبان قرآن است. پیشینه‌ی این موضوع به گستره‌ی وجودی خود قرآن بوده، و نیازمند کاوشی ژرف‌نگرانه است تا پرده از چهره‌ی خویش بردارد. تاکنون زبان‌شناسی قرآن با نگاهی برون‌قرآنی بوده و درون قرآن را واکاوی ‌ننموده و یا کاوشش ناکافی بوده و ناخوشایند است که بگوییم در مواردی آن‌چنان غرق « زبان » شده‌ایم که فراموش شده است این تکاپو برای بررسی « زبان قرآن » است نه « زبان انسان ». چارچوب حاکم در این نوشتار با بررسی و تحلیل رویکردهای مختلف درباره‌ی زبان قرآن و در نهایت با دستیابی دیدگاه قرآن درباره‌ی این رویکردها بسته شده است؛ بنابراین ابتدا رویکرد مورد نظر تحلیل می‌شود، سپس آیاتی را که به روشنی و یا به‌گونه‌ای درباره‌ی رویکرد یادشده سخن گفته‌اند، جمع‌آوری و در نهایت نظر قرآن را بر اساس تمام آیات، جویا شده‌ایم. از میان رویکرد‌هایی که بررسی شده است، در مواردی قرآن، نگرشی را مردود دانسته، و در مواردی نیز آن را از جهتی تأیید ولی ناکافی دانسته است.