ضرورت تحول در آموزش علوم در ایران مقالة

آموزش علوم از جمله موضوعات مهم در مدارس ابتدایی است. پژوهشگران معتقدند بخشی از دشواریهای یادگیری علوم به ماهیت علوم و بخشی دیگر به روشهای آموزش علوم مربوط می‌شود. داگلاس تپر موانع آموزش علوم در دوره ابتدایی را کم توجهی به آن در مدارس ابتدایی، متخصص بودن معلمان دوره ابتدایی در دروس خواندنی به جای آموزش علوم، ترس از نیاز به وسایل گرانقیمت در فعالیتهای آموزش علوم و مشکل بودن ارزیابی در علوم می‌داند. ‌توجه به آموزش علوم در دوره آموزش پیش‌دبستان و دبستان، بهبود روشهای آموزش علوم و استفاده از روشهای کاوشگرانه، توجه به نقش معلم در آموزش علوم، مطالعه چالشهای پیش روی بشر در قرن اخیر و اصلاح برنامه درسی برای غلبه بر این چالشها از جمله پیشنهادات پژوهشگران برای بهبود آموزش علوم در جهان می باشد. بر اساس نتایج حاصل از مطالعات تیمز و مقایسه شیوه آموزش علوم در ایران با کشورهای پیشرو در آن، اصلاح شیوه آموزش علوم در ایران ضروری به نظر می رسد.

Science education is one of the most important subjects in primary schools. Researchers believe that the difficulty in science learning is related to the nature of science and to methods of science teaching. Douglas Tepper considers the barriers to science education as squeezing out of science in the curriculum in elementary schools, teachers with expertise in reading instruction instead of science teaching, fear to require expensive equipment and difficult to assess. Focusing on science education in preschool and primary schools, enhancement of teaching quality by using inquiry based methods, attention to the role of the teacher in science education, studying the challenges facing humanity at the 21st century, and reforming the present curriculums to overcome these challenges are suggestions of researchers to improve science education. According to the results of TIMSS studies and comparing science education methods in Iran with vanguard countries, it seems necessary to reform the methods of science teaching in Iran.

اصلاح متناوب کتب درسي به عنوان پاسخي به نقدهاي گذشته و تلاش براي انطباق با متدهاي روز آموزش علوم کار ارزشمندي است که سالهاست انجام مي شود اما گام مهم و اصلي ، اصلاح شيوه عملي آموزش علوم در مدارس است که متاسفانه فاصله زيادي با روشهاي روزآمد دنيا دارد و در همين برنامه هاي اخير پخش شده خود را نشان مي دهد. در دوره ابتدايي نيز همچنان آموزش علوم ، توجهي کمتر از تدريس رياضي و ادبيات به خود جلب مي کند و دانش آموزان چندان فرصتي براي علم ورزي مقدماتي که پايه اي براي دروس پيشرفته علوم در حوزه هاي زيست شناسي ، شيمي ، فيزيک و مکانيک در سالهاي بالاتر است پيدا نمي کنند. The 21st century challenge for science education: Assessing scientific reasoning. 1, 44-48 3 Osborne 4 Glaze 5 Gu & Belland