خلاصة:
مقاله حاضر به منظور بررسی و مقایسه کیفیت زندگی، شادکامی و دلزدگی زناشویی زوجین عضو شبکه های اجتماعی (مجازی) و زوجین غیر عضو می باشد. طرح پژوهش از نوع علی- مقایسه ای است. جامعه ی آماری پژوهش شامل 100 زوج جوان عضو شبکه های مجازی و غیر عضو بوده اند که بطور در دسترس از میان مراجعه کننده گان به مراکز مشاوره شهر تهران انتخاب شدند. ابزار استفاده شده در این پژوهش پرسشنامه ی کیفیت زندگی برای سنجش مقیاس کیفیت زندگی کلی، شادکامی و دلزدگی زناشویی بود. جهت تجزیه و تحلیل نتایج از روش های آماری توصیفی و تحلیل کواریانس استفاده شده است. نتایج تحلیل کواریانس بیانگر آن است بین عوامل مورد مطالعه(کیفیت زندگی، شادکامی و دلزدگی زناشویی) زوجین عضو شبکه های مجازی و غیر عضو تفاوت معنی داری در سطح 001/0 وجود دارد. نتایج نشان می دهد که زوجین عضو شبکه های فضای مجازی از سطح پایین تری از کیفیت زندگی، شادکامی و وسطح بیشتری از دلزدگی زناشویی نسبت به زوجین غیر عضو در سطح 001/0 برخوردارند.
The present research is a causal-comparative study to investigate and compare the quality of life, happiness and Couple Burnout of couples of social networks (virtual) and non. The statistical population of the study consisted of 100 young couples from virtual networks and non-members who were selected from among the referring centers to Tehran counseling centers. The instrument used in this study was a quality of life questionnaire to measure the quality of life, happiness and Couple Burnout. To analyze the results, descriptive statistics and covariance analysis were used. The results of covariance analysis indicate that there is a significant difference between the factors studied (quality of life, happiness and Couple Burnout) between the members of virtual and non-members networks. The results show that couples of cyberspace networks have a lower level of quality of life, happiness, and Couple Burnout than non-members networks the level of 0.001.
ملخص الجهاز:
خصوصياتي مانند کمرويي ، تکانشي بودن ، تنهايي ، اضطراب ، افسردگي ، عدم سرزندگي و شادکامي، خشونت و پرخاشگري، سبک شخصيتي درون گرايي، عزت نفس پايين ، احساسات ناپايدار و خيال پردازي، دنبال تازگي بودن ، اجتناب از آسيب و کاهش وابستگي به پاداش ، برون گرايي و باز بودن به تجربه (کيم (٢٠٠٢،٢٠٠٦؛ لي و همکارانش ،٢٠٠١؛ ين و همکارانش ،٢٠٠٧؛ به نقل از بروک، ٢٠١٥) نشان داده اند که ميزان افسردگي، اضطراب ، خشونت و پرخاشگري، افکار خودکشي، بيش فعالي، در زوجين که از فضا هاي مجازي و اينترنت استفاده ميکنند بيشتر است و از کيفيت زندگي و شادکامي محدود تري برخوردارند مفهوم شادکامي و سرزندگي، تاريخه اي طولاني در تفکر حيات 1 -Beck بشر داشته است به همين دليل ، قطعا ارزش اين را دارد که به اين سوال جواب داده شود که چرا بشر در طول تاريخ به دنبال اين مفهوم بوده است ؟ و زمان پاسخ دادن به اين سؤال ، اکنون است .