خلاصة:
پولیس یا مدینه، موضوع فلسفه سیاست کلاسیک است. با بررسی متونی کلاسیک مثل تاریخ جنگ پلوپونزی توسیدید و سیاست ارسطو و پژوهشهای جدیدی همچون تمدن قدیم فوستل دوکلانژ و پولیس هانسن به درکی از تفاوت مدینه و شهر پی میبریم که میتواند در فهم ما از مبانی و مبادی فلسفه سیاست مدرن موثر باشد. مدینه، جامعترین و والاترین شکل جامعه سیاسی و غایت آن نیکبختی بود، یعنی جامعترین و والاترین خیری که یک جامعه می تواند به آن دست یابد. مدینه بر خلاف شهر دارای هویتی اجتماعی و سیاسی بود و تا زمانی که رشته مدنی-سیاسی افراد آن از هم نگسسته بود، برقرار بود. از ویژگیهای اصلی مدینه یکی این بود که اعضای آن در زندگی شریک یکدیگر بودند و نیکبختی مردمان آن به هم وابسته بود. ویژگی مهم دیگر مدینه که آن را در نسبت با فرونسیس قرار میدهد، پرسشپذیری آن بود. بازاندیشی در مفاهیم مدینه و فرونسیس و نسبت آنها امروزه می تواند مجالی را فراهم کند تا به بنیادهای خودنقاد اندیشیدن بیاندیشیم، بدون اینکه در دام جزماندیشی گرفتار شویم. دیگر اینکه تامل در مفاهیمی چون پولیس فرصتی است برای شناخت ریشههای سنت دموکراتیک غرب و درک عمیقتر از نهادها و ارزشهائی که فرهنگ غربی را قوام میبخشد.
Polis or The City is the subject of classical politics. By examining classical texts such as History of The Peloponnesian War by Thucydides, the Politics of Aristotle, and new researches such as The Ancient City of Fustel De Coulanges and Polis by Hansen, we come to an understanding of the difference between “The City” (Polis) and “city”; that can be effective in our knowledge of the fundamentals of modern politics. The City was the most comprehensive and supreme form of political society. The end of this community was happiness (eudaimonia), the most comprehensive and supreme good that a community can attain. Unlike a city, The City had a social and political identity, and it was bound to the civil-political discourse. One of the main features of The City was that its members were a participant in life, and the happiness of its people was interdependent. Another essential element of The City, which links it to phronesis, was its question-worthiness. This question-worthiness is to show how phronesis or polis remained open to a critic. A rethinking of the concepts of Polis and phronesis and their relation today can provide an opportunity to reflect on the foundations of self-criticism, without being trapped in dogmatism. Furthermore, reflection on concepts such as polis is an opportunity to understand the roots of the Western democratic tradition and to achieve a deeper understanding of the institutions and values that maintain Western culture.
ملخص الجهاز:
غرب شناسی بنیادی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی دوفصل نامۀ علمی (مقالۀ علمی ـ پژوهشی)، سال دهم ، شمارة دوم ، پاییز و زمستان ١٣٩٨، ١٣٥ز١٦٤ تمایز "مدینه " و "شهر" در یونان و روم باستان و اهمیت مفهوم مدینه در فهم فلسفۀ سیاسی معاصر علی ناظمی اردکانی * رضا داوری اردکانی **، مالک حسینی *** چکیده پولیس یا مدینه ، موضوع فلسفه سیاست کلاسیک است .
٣ نسبت مذهب و خانواده با مدینه و شهر به نظر فوستل دوکلانژ در دوران باستان بین مدینه (Civitas)Polis و شـهر(urbs)City تفـاوت وجود داشت ٧ چرا که مدینه اجتماعی سیاسی-مذهبی بود شـامل چنـد خـانواده و قبیلـه ، در حالی که شهر بر مسکن و محل اتحاد اجتماعـات مزبـور و پناهگـاهی مقـدس بـرای آن هـا اطلاق میشـد(٢٠٠١:١١٠ ,Fustel de Coulanges).
علاوه بر این منابع نشان میدهند کـه بر هر زیست گاه یا اجتماعی پولیس اطلاق نمیشد بلکه یک زیسـت گـاه بـه مثابـه پـولیس ، پیشاپیش یک شهر بود یعنی اقامت گاهی منسـجم و وسـیع ؛ و اجتمـاعی معنـای پـولیس را افاده میکرد که پیشاپیش یک دولت بود یعنی یک اجتمـاع سیاسـی رسـمی( :٢٠٠٦ ,Hansen ١٥٠ غرب شناسی بنیادی، سال دهم ، شمارة دوم ، پاییز و زمستان ١٣٩٨ p٥٢).
نزد ارسطو لغت اجتماع (koinonia) نشان دهنده این است کـه پـولیس در وهلـه اول بـه معنای زیست گاه نیست بلکه در معنـای جامعـه اسـت : یـک اجتمـاع سیاسـی یعنـی مـردان شهروند و بالغ به استثنای زنان ، بچه ها و بردگان و غیر-شهروندان آزاد.