خلاصة:
تروریسم فرهنگی یا تروریسم نوین تهاجمی است که از سوی یک نظام فرهنگی خاص به نظام فرهنگی دیگر که از طریق شیوه ها و ابزارهای خاص فرهنگی صورت می گیرد، گفته می شود. این نوع تروریسم به عنوان پدیده ای تقریبا جدید در جهان می باشد که به وسیله ی آن دولت های سلطه گر با استفاده از ابزارهای مختلف، قصد تحمیل فرهنگ خود را بر دیگر ملل دنیا دارند. امروزه مهمترین ابزار کشورهای سلطه گر برای تسلط بر دیگر کشورها به خصوص کشورهای که نسبت به هویت خود و بقای عناصر فرهنگی هویت خود، در برابر تهاجم های فرهنگی بیگانگان مقاومت از خود نشان می دهند، این نوع تروریسم نمود بیشتری دارد. انقلاب اسلامی ایران به عنوان یک اندیشه و مدل سیاسی نوین، ضربه سنگینی بر استیلای جهان غرب وارد کرد. و غرب را به مقابله و جبران کشاند. زمانی که غرب به انواع شیوه های سخت از ترور فیزیکی مسئولان تا جنگ تمار عیار بر علیه کشور و محاصره ی اقتصادی در جهت سرنگونی نظام جمهوری اسلامی طرفی نبستند متوجه این نکته مهم و اساسی گردیدند که این قدرت، ریشه ای دیگر دارد و این نمونه با همه نمونه های دیگر متفاوت است. از این رو ضرورت دارد که برای مقابله با آن ابزاری دیگر بکار بست و روشی دیگر در پیش گرفت. به همین دلیل دشمن با تمرکز بر نابودی بنیان فرهنگی و هویتی در صدد محو قدرت فرهنگی بوده و می خواهد با تروریسم فرهنگی زمینه "تغییر رفتار" و در نهایت "فروپاشی از درون" را فراهم آورد. این پژوهش مترصد است پس از بازشناسی مفهوم تروریسم فرهنگی، دلایل تروریسم فرهنگی دشمن بر علیه ایران، ابزارها، شیوه ها و اهداف آن را مورد پردازش قرار دهد.
ملخص الجهاز:
دشمنان نظام جمهوری اسلامی پس از این که در جبهه سخت افزاری و با بهره گیری از توپ و تانک نتوانستند به اهداف شوم خود دست یابند و از طرفی روز به روز شاهد افزایش عمق استراتژیک قدرت نرم ایران در منطقه و حتی جهان بودند به سوی جنگ های نوین فرهنگی روی آوردند، زیرا فرهنگ ایرانی ـ اسلامی از دشمنان اصلی سیطره ی غرب است ، پس دشمنان به فکر سیطره بر فرهنگ و آموزه های دینی افتادند از این رو به جنگ فرهنگی روی آوردند.
در این نوع از تروریسم به نظر میرسد کانون های قدرتمند جهانی که دارای رسانه های بین المللی هستند و از آن ها به عنوان قدرتهای سلطه گر نام برده میشود، به همراهی سازمان های اطلاعاتی غربی برای فروپاشی یک فرهنگ و یا براندازی یک نظام سیاسی و یا تحمیل طرح های فرهنگی، سیاسی و اقتصادی خود بر جوامع هدف ، عملیات روانی، فرهنگی و تبلیغاتی معینی را اجرا میکنند.
همین فرهنگ ، بسان هر کالای گران بهای دیگر، همواره در معرض خطر و دستبرد راهزنان و شیادان قرار داشته است ؛ به ویژه در قرن های اخیر که کشورهای قدرتمند و استعمارگر جهان ، به دو دلیل عمده سعی در ترور و انهدام فرهنگ جوامع و ملل دیگر داشته اند: الف ) دستیابی به اغراض سیاسی و اقتصادی استعمارگران برای آن که سرنوشت یک ملت را به دست گرفته ، از منابع عظیم مادی و معنوی آنان به نفع خویش بهره برداری کنند، در گام اول ، تلاش می کنند تا موانع فرهنگی را که جدیترین مانع بر سر راه خویشاست را بردارند؛ بدین منظور، از ابزارها و شیوه های گوناگون ، به ویژه برنامه های به ظاهر جذاب ماهواره ای، فرهنگ بومی را تضعیف و فرهنگ خویش را ترویج می کنند.