خلاصة:
در جمهوری اسلامی ایران، اقتدار مشروع و تولید قدرت، مرهون حجم جمعیتی متعادل، توانمندی حکومت در عرضه امکانات و خدمات حمایتی، معیشتی و...، مدیریت منابع طبیعی و درآمد سرانه ملی است. امروزه در ایران اسلامی، علیرغم توصیههای دینی مبتنی بر تولید نسل، و به واسطه سیاستهای غلط جمعیتی، حجم جمعیتی که مهمترین عامل کسب قدرت است، در حال تضعیف شدن است. در این وضعیت، برقراری تناسب جمعیتی با توانمندی حکومت در جهت کسب قدرت در سطح ملی و بینالمللی، تنها با استفاده بهینه از پیک جمعیتی فعال و همچنین افزایش نرخ باروری و رساندن حجم جمعیتی کشور به میزان متعادل خود که اتفاقاً با امکانات و توانمندیهای ملی و سرزمینی و حکومتی هم متناسب است، مقدور و ممکن میباشد. در این مقاله با تبیین نظریات مبتنی بر لزوم تعادل جمعیتی و تولید نسل، انگارههای جمعیتی در زمینه سیاستهای جمعیتی جمهوری اسلامی ایران بررسی میشود.