خلاصة:
شواهد حاکی از آن است که آلودگی هوا در جوامع صنعتی با مرگومیر ناشی از بیماریهای قلبی تنفسی همراه است، اما اطلاعات اندکی در خصوص تاثیر وضعیت آمادگی بدنی و جنسیت وجود دارد. هدف مطالعۀ حاضر تعیین اثر وضعیت آمادگی بدنی و جنسیت بر شاخصهای قلبی تنفسی شامل درصد اشباع هموگلوبین از اکسیژن (2SPO)، حاصلضرب دوگانه (DP) و شاخصهای اسپیرومتری (FVC،1FEV، FVC / 1FEVوPEF) متعاقب فعالیت واماندهساز در هوای آلوده بود. در یک طرح نیمهتجربی، 120 مرد و زن (هشت گروه) 40 تا 55 ساله، بهطور تصادفی به چهار گروه تجربی (زن فعال، مرد فعال، زن غیرفعال و مرد غیرفعال) ساکن محیط آلوده و چهار گروه کنترل (زن فعال، مرد فعال، زن غیرفعال و مرد غیرفعال) ساکن محیط غیرآلوده تقسیم و با یکدیگر مقایسه شدند. آنوا دوطرفه نشان داد که آلودگی هوا موجب افزایش 5/29 درصدی DP میشود، درحالیکه کاهش شدید FVC، ،1FEV بهترتیب به مقدار 87/ 16و4/ 21 درصدی سطوح استراحتی را در پی دارد. در پی انجام فعالیت بدنی، افزایش 31/26 درصدی مقادیر DP در مردان و زنان غیرفعال محیط آلوده در مقایسه با گروههای کنترل رخ میدهد. علاوهبر این، جنسیت نیز بهترتیب افزایش 14/ 12و63/ 7 درصدی سطوح استراحتی DPو FVC / 1FEVدر مردان را بهدنبال دارد. براساس این یافتهها، قرارگیری در معرض آلودگی هوا بار وارده بر قلب و اکسیژن مصرفی میوکارد را افزایش میدهد و این وضعیت در زنان برجستهتر است. اگرچه، آمادگی بدنی موجب تعدیل این شاخصها در محیط آلوده میشود، مهارکننده نیست.
Although evidence suggests that air pollution in industrial societies is associated with mortality following cardiovascular disease, there are few evidences showing the effects of physical fitness and gender. The aim of this study was to determine the effect of physical fitness status and gender on cardiorespiratory indexes such as the percentage of hemoglobin saturation of oxygen (SPO2), double product (DP) and spirometric indexes (FVC, FEV1, FEV1/FVC and PEF) during exhaustive exercise in an air polluted area. In a semi-experimental design, 120 males and females aged 40-55 years old were randomly divided into 8 groups and compared with one another; 4 experimental groups (active women, active men, inactive women and inactive men) living in an air polluted region and 4 control groups (active women, active men, inactive women and inactive men) living in a clean air area. Two-way Anova shows that air pollution causes a 29.5% increase in DP, while acutely decreases FVC, FEV1 by 16.87% and 21.4% at resting status respectively. Compared to the control groups, a 26.31% increase at DP level happens in inactive men and women who live in an air polluted area. In addition, gender also increases the male resting levels of DP and FEV1/FVC ratio by 12.14% and 7.63%, respectively. Based on these findings, the air pollution exposure increases the burden on the heart and the amount of myocardial oxygen consumption. Likewise, this situation is more prominent in women. However, physical fitness modifies these indices in the air polluted environment, but it does not inhibit it.
ملخص الجهاز:
با توجه به اینکه سلامت انسان به شدت با شرایط محیطی ارتباط دارد، و مطالعات همه گیرشناسی نیز همبستگی قوی بین قرار گرفتن در معرض آلایندههای هوا ناشی از ترافیک (TRAPs) ٣و افزایش میزان بیماریهای تنفسی و قلبی عروقی را نشان میدهند (٢٤)، و تأثیر آلایندههای هوا بر سلامت بدن میتواند بین دو جنس (مرد در برابر زن) یا افراد با آمادگی بدنی مختلف (فعال در برابر غیرفعال) متفاوت باشد، ازاین رو مطالعۀ حاضر به دنبال بررسی این سؤالات است که اجرای فعالیت بدنی در هریک از محیط های آلوده و پاک چه تأثیری بر شاخص های قلبی تنفسی مانند درصد اشباع هموگلوبین از اکسیژن (SPO٢)، 4 حاصل ضرب دوگانه (DP)،FVC / FEV١،PEF ، FEV١ و FVC در هریک از گروههای زنان و مردان فعال و غیرفعال دارد؟ تأثیر آلایندههای هوا بر شاخص های منتخب عملکرد قلبی تنفسی در دو جنس زن و مرد چه تفاوتی دارد و اینکه آیا آمادگی بدنی (فعال بودن) میتواند موجب مهار و یا تخفیف تأثیرات احتمالی آلاینده بر عملکرد قلبی تنفسی شود؟ روش شناسی پژوهش پروتکل طرح تحقیق و رعایت مسائل اخلاقی پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی بود و تمامی مراحل اجرای پروتکل پژوهش مطابق با دستورالعمل کمیتۀ اخلاق دانشگاه (با کد اخلاق ٠١٩ .
Cardiorespiratory health effects of particulate ambient air pollution exposure in low-income and middle-income countries: a systematic review and meta-analysis.