خلاصة:
بودجه بندی سرمایه ای، فرایند ارزیابی سرمایه گذاری در دارایی های بلندمدت و انتخاب مناسب ترین آنها از طریق تجزیه و تحلیل مالی پروژه ها با استفاده از روش های علمی و کاربردی است. مخارج سرمایه ای برای این دوره بودجه برآورد و پیش بینی می گردد. تنظیم برنامه های بلندمدت سرمایه گذاری، امکان تداوم فعالیت آنها را فراهم ساخته و تحقق اهداف را تسهیل می بخشد. بودجه بندی سرمایه ای در حقیقت برنامه ای مالی است که طبق آن، مخارج سرمایه ای یک واحد انتفاعی پیش بینی می گردد. بودجه بندی سرمایه ای، ابزار تصمیم گیری بلندمدت، برای ایجاد ظرفیت عملیاتی واحد انتفاعی است مخارجی که برای ایجاد ظرفیت عملیاتی صرف می شوند به عنوان مخارج سرمایه ای شناخته شده و با سرمایه گذاری در دارایی هایی با عمر طولانی سروکار دارند از جمله فعالیت ها، در فرایند بودجه بندی سرمایه ای تجزیه و تحلیل مالی پروژه های سرمایه ای است که این امر، اهمیت بودجه بندی سرمایه ای را بیشتر می سازد، بنابراین با توجه به موارد فوق در این تحقیق به دنبال بررسی بودجه بندی سرمایه ای در سازمان می باشیم.بودجه بندی سرمایه ای، فرایند ارزیابی سرمایه گذاری در دارایی های بلندمدت و انتخاب مناسب ترین آنها از طریق تجزیه و تحلیل مالی پروژه ها با استفاده از روش های علمی و کاربردی است. مخارج سرمایه ای برای این دوره بودجه برآورد و پیش بینی می گردد. تنظیم برنامه های بلندمدت سرمایه گذاری، امکان تداوم فعالیت آنها را فراهم ساخته و تحقق اهداف را تسهیل می بخشد. بودجه بندی سرمایه ای در حقیقت برنامه ای مالی است که طبق آن، مخارج سرمایه ای یک واحد انتفاعی پیش بینی می گردد. بودجه بندی سرمایه ای، ابزار تصمیم گیری بلندمدت، برای ایجاد ظرفیت عملیاتی واحد انتفاعی است مخارجی که برای ایجاد ظرفیت عملیاتی صرف می شوند به عنوان مخارج سرمایه ای شناخته شده و با سرمایه گذاری در دارایی هایی با عمر طولانی سروکار دارند از جمله فعالیت ها، در فرایند بودجه بندی سرمایه ای تجزیه و تحلیل مالی پروژه های سرمایه ای است که این امر، اهمیت بودجه بندی سرمایه ای را بیشتر می سازد، بنابراین با توجه به موارد فوق در این تحقیق به دنبال بررسی بودجه بندی سرمایه ای در سازمان می باشیم.
ملخص الجهاز:
بعبارت دیگر بودجه بندي سرمایه اي، تخصيص منابر مالي به سرمایه گذاریهایي است که داراي بيشترین بازده مي باشند تا جایي که منابع کافي دردست باشد و این سرمایه گزاری های تا حدي انجام ميشود که بازده ناشي از این سرمایه گزاری ها برابر با هزینه تامين مالي پروژه ها باشد که با توجه به اهمیت آن در این مقاله به بررسی بودجه بندی سرمایه ای پرداخته می شود بودجه بندي سرمايه اي بودجه بندی به عنوان یکی از ابزارهای اصلی مدیریت برای هدایت سازمان ها، اندازه گیری عملکرد خود و ایجاد انگیزه در مردم در نظر گرفته شده است علاوه بر این یکی از ضروری ترین ابزارهای برنامه ریزی و کنترل است (دسوزا و همکاران، 2016).
" سانتانام و همكاران " در سال 1989 نگرش برنامه ريزي صفر و يك آرماني را براي انتخاب پروژه هاي سيستم هاي اطلاعاتي معرفي كردند اما مقاله آنها با نقص افق زماني چندگانه مواجه بود ريوس و فرانز در سال 1985 با توجه به مشكل اندازه گيري ترجيحات و اولويت هاي تصميم گيرنده برنامه ريزي خطي چند هدفه، تعاملي ساده سازي شده در اين مدل فرآيند تعامل با يك تصميم گير جهت شناسايي (SIMOLP) را ارائه كردند.
بديهي است اين فرض واقع گرايانه نيست و در دنياي واقعي براي پروژه هايي چون احداث فرودگاه، بزرگراه و يا مراكز خريد بزرگ عموماً چندين تصميم گير وجود دارند كه محدوديتها و سطوح آنها را تعيين مي كنند " كاواك و همكاران "در سال 1996 مدلي را ارايه كردند كه درآن مدل تجزيه و تحليل سلسله مراتبي و برنامه ريزي خطي چند معياره و چند محدوديته ادغام شده و شرايط تصميم گيري گروهي را در راستاي تصميمات بودجه بندي سرمايه اي ايجاد نموده است(اصغرپور، 1382).