ملخص الجهاز:
در نگارگری استاد، دست و پایِ اسماعیل با پارچههایی بسته شده و لباسش سپید است تا تعبیرگرِ معصومیتِ او باشد؛ از طرفی به رسمِ سنت، کفن پوشیِ این تازه جوان را یادآور شود که در استقبال از مرگی که خدایش دستور داده، آماده است...
چشم بندِ اسماعیل به رنگ سپید انتخاب شده است؛ و این سپیدی ، نماد بیداری چشم دل است.
دلیلِ رنگین بودنِ پارچههایِ پابند و دستبند برای نیل به سه هدف است: 1ـ این پدر و پسر برای اجرای فرمانِ معبود آنقدر بی درنگ قامت بستند که در فکر آوردنِ بند و طناب نبود و تازه در میعادگاه، اسماعیلِ متعبّد نه تنها در راهِ انجامِ امرِ الهی سنگ اندازی نکرد بلکه خود نیز راهکار به پدر معرفی نمود و اینچنین هموار کنندۀ آزمونِ صعب المستصعب شد ...
3ـ گویا سومین هدف استاد از این اقدام، همان جلوهگریِ رنگها در کنارِ سپیدی است تا نقاشی برای مشاهدهگر زیبا و چشم نواز باشد.