خلاصة:
غایت نهایی در تحقیق حاضر تشریح و آشکار ساختن رفتار در جهاد که منحصر در سبیل الله شده و کارزاری که زمینه تحقق قرب الهی و درک عرفان ربوبی را میسور می‌کند و مباینت آن با خشونت و افراطی‌گری از منظر قرآن کریم است. بنابراین همه آنچه در طی تحقیق بر آن ادعا شده، در پرتو کلام الهی و با بهره مندی از روایات مربوطه، با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و فن کتابخانه‌ای مورد تحلیل قرار‌گرفته است. در پی تتبعاتی که در کلام وحیانی قرآن کریم به دست آمد و آداب رفتاری فریضه مقدس جهاد مورد واکاوی و بررسی همه جانبه قرار‌گرفت مشخص‌گردید که این فریضه علی رغم حدت و شدتی که در مقابله با خصم و در وجه عملی خود بروز می‌دهد اما در تقرب مجاهد به خدا و عارف ساختن وی، در عین حال، مباینتی آشکار با هر گونه خشونت و افراطی‌گری برآمده از آن دارد که به هیچ روی سنخیت و تشابهی میان جهاد مقدس و شدت عمل‌ها و رفتارهای غیر انسانی که به نام مجاهد و در زیر لوای اسلام صورت می‌پذیرد و در وجه سبوعانه و کنش‌های وحشیانه رُخ می‌نماید و انسان را از منزلت واقعی خود دور می‌سازد وجود ندارد. حرمت رفتاری جهاد که در دو وجه کلی و جزئی آن نِمود می‌یابد و هر گونه تجاوز و اسراف مختص خشونت را در مقابل رعایت احکام خدا و تقدم دشمن نزدیک متعین شده در وجه کلی قرار می‌دهد و از سویی دیگر در وجه رفتار و عملکردهای جزئی آن است که هر گونه افراط در قتل و کشتار و ویرانی و تعدی به مظلومین در کارزار و جبهه خشونت، در مباینت آشکار با پاسداشت خون بی‌گناهان و مبرّیان از جنگ و ضعفاء و منع ویرانی و مغبون ساختن مایملک مردم مبتلی به جنگ که متعین شده در آداب رفتاری جهاد است معرفی می‌کند.
The final goal of the present study is to explain and reveal the behavior in
jihad that is limited to the sake of God and the campaign that allows the
realization of nearness to God and the understanding of divine mysticism
and its contrast with violence and extremism from the perspective of the
Holy Quran. Therefore, everything that has been claimed during the
research has been analyzed in the light of the divine word and with the
benefit of the relevant narrations, using descriptive-analytical method and
library technique. Following the findings in the revelatory words of the
Holy Quran and the behavioral etiquette of the holy duty of jihad were
thoroughly studied and found that this duty, despite the severity and
severity that occurs in the face of the enemy and in a practical way, but in
The Mujahideen's closeness to God and making him a mystic, at the same
time, is in stark contrast to any violence and extremism that arises from
the fact that there is no similarity between the holy jihad and the severity
of inhuman actions and behaviors in the name of the Mujahideen. It takes
place under the banner of Islam and it occurs in the form of savagery and
barbaric acts, it deprives man of his true status, he does not exist. The
behavioral sanctity of jihad, which is manifested in both general and
partial aspects, and puts any aggression and extravagance specific to
violence in front of the observance of God's commands and the
precedence of a close enemy. And on the other hand, in terms of behavior
and minor actions, it is that any excess in murder, killing and destruction
and abuse of the oppressed in the campaign and the front of violence, in
clear contrast with the blood of innocents and innocent people of war and
weakness and the prohibition of destruction And introducing the property
of people suffering from war, which is determined by the behavioral
etiquette of jihad.
ملخص الجهاز:
در پی تتبعاتی که در کلام وحیانی قرآن کریم به دست آمد و آداب رفتاری فریضه مقدس جهاد مورد واکاوی و بررسی همه جانبه قرار‌گرفت مشخص‌گردید که این فریضه علی رغم حدت و شدتی که در مقابله با خصم و در وجه عملی خود بروز می‌دهد اما در تقرب مجاهد به خدا و عارف ساختن وی، در عین حال، مباینتی آشکار با هر گونه خشونت و افراطی‌گری برآمده از آن دارد که به هیچ روی سنخیت و تشابهی میان جهاد مقدس و شدت عمل‌ها و رفتارهای غیر انسانی که به نام مجاهد و در زیر لوای اسلام صورت می‌پذیرد و در وجه سبوعانه و کنش‌های وحشیانه رُخ می‌نماید و انسان را از منزلت واقعی خود دور می‌سازد وجود ندارد.
بدیهی است آنچه در این تحقیق در پی آن بوده ایم به هیچ روی فلسفه حاکم بر جهاد _ هر چند در بیان آداب جهاد نمایه‌هایی از آن مشخص می‌شود_ و تبیین‌گروه‌های تکفیری و مشی عقیدتی و زیر بنای فکری آنان نبوده، بلکه تنها سعی بر آن شده تا تنها به مطلق خشونت و نگاه قرآن به آن و صِرف آداب و منش رفتار جهادی پرداخته شود و به عبارتی رفتار مجاهد و کیفیت کردار وی در مجاهدت و مواجه با خصم با رفتاری و مشی خشونت زده و کرداری سبوعانه ناشی از خشونت مقایسه و تباینات آن هویدا‌گردد تا پاسخی‌گردد برای این سؤال اساسی که میان رفتار منبعث از جهاد، علی رغم شدت مستتر در آن علیه خصم که منتج به قرب ربوبی و عرفان الهی می‌گردد و جهاد فی سبیل الله معرفی می‌گردد با خشونت زدگی و افراطی‌گری چه تقابل و تباینی وجود دارد؟ پاسخ به این سؤال است که پارادوکس جهاد و خشونت را آشکار می‌کند و تمایز جهاد از حرب و کوشش آمیخته با حدّت و شدت مجاهد با افراط زدگی جنگ طلبانه و تشنه عصبیت بی‌حد و مرز جنون آمیز مشخص می‌کند و بدین روی مرز میان جهاد و خشونت و آنچه مجاهدان را به آن متهم کرده و هیچ تمایزی میان آنان و جنگ افروزان عالم نمی‌نهند مبرهن‌گردد.
(
, 
, 
)
