ادبیات انقلاب: شهر را برانگیزانید از نغمه های انفجار الأدب والفن

"ادبیات انقلاب امیر لوسانی‌ شهر را برانگیزانید از نغمه‌های‌ انفجار (به تصویر صفحه مراجعه شود)مرا یارای هیچ سخنی نیست‌ نه آنکه با تصوراتی روشن و تابناک،بعمق شعله‌ها برافراشته‌ای که درون آخرین مصرع‌ یک شعر،در نهایت ابهام و بگونه‌ای دردناک،سر بدیواره قافیه‌ها میکوبند و در آنجا آرام می‌میرند، خیره شوم. کجا هستند آن عاشقانی که با نام شاعران،نغمات محزون خود را نثار بدنهای پاره‌پاره‌ کرده‌اند؟ کجاست گرمای آن آتشی که از درون کوره مذاب تخیلات شاعر،فوران کند و به اجسام‌ شهدای بخاک خفته،آرام بتابد؟. آیا«شعرا»،دیگر تخیلات خسته و بخواب رفته خود را،با تازیانه‌هائی که آرامش را می‌رانند،از خواب برنمی‌انگیزانند؟ چگونه است که اکنون،«آسودگی»الهام دهنده است؟و دل شاعر،مانند قلب کودکان‌ بازیگوش،به تندی نمی‌تپد؟. کمتر خشم شاعرانه‌ای جای پای برادران ما را که مجذوب انفجار«مین»های دشمن شده‌اند دنبال کرده است. اگر تخیلات شما،قدرت نفوذ تا عمق ایمانی که درون قلبهای برادران ما شادی می‌کنند را دارند."