نسبت سنجی آرای فقیهان متاخر فریقین در قاعده لاضرر مقالة

با توجه به اینکه اغلب فقیهان فریقین، قاعده ی لاضرر را حاکم بر فروعات می دانند، نوع تفســیر آنان از این قاعده می تواند در شــناخت یکی از مولفه های منظر فقیهان به شــریعت موثر باشــد. مســئله ی اساسی این مقاله، احصاء و دســته بندی آرای فقیهان اهل سنت و شیعه در باب قاعده ی لاضرر است، ازاین جهت که روشن شــود آنان چه نسبتی میان این قاعده با فهم و اجرای شریعت برقرار می کنند. البته، به جز دسته بندی آرای مطرح، به برخی از آرای مهم که مورد توجه واقع نشده، نیز پرداخته شده است. عمده ی فقیهان «لاضرر» را نافیه و حاکم بر ادله ی فرعیه دانسته اند؛ هر چند مســالک متنوعی در این راه دارند. برخی از فقیهان، لاضرر را ناهیه می دانند؛ اما در قاعده ی حاکم دانســتن آن بر فروعات با دسته ی اول هم نظرند. اما گروه سوم، لاضرر را ناهیه و تنها حکمی عام بر حرمت اضرار دانسته اند.