خلاصة:
این مقاله به بررسی سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت و تعیینکنندههای اجتماعی-
جمعیتی آن در میان سالمندان شهر شیراز میپردازد. دادهها با استفاده از روش پیمایش
و ابزار پرسشنامه ساختیافته و به شیوه مصاحبه با ۴۰۰ نفر از سالمندان ۶۰ ساله و
بالاتر گردآوری شده است. یافتهها نشان داد سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت
سالمندان شهر شیراز در سطح متوسط است. همچنین شاخص سبک زندگی
ارتقاءدهنده سلامت برحسب عوامل اجتماعی و جمعیتی متفاوت بوده است. نتایج
مدلهای رگرسیونی نشان داد که متغیرهای حمایت اجتماعی, خودکارآمدی سلامتی؛
تحصیلات، وضعیت سلامتی خودادراک،جنس، سطح توسعه محلّه, رفتارهای سلامتی
نامه انجمن جمعیتشناسی ایران
پیشین، ادراک پیری و ترتیبات زندگی» عوامل مهم و تعیینکننده سبک زندگی
ارتقاءدهنده سلامت میباشند. در این میان, بیشترین تاثیرگذاری مربوط به حمایت
اجتماعی بوده است. متغیرهای مذکور، در مجموع, حدود ۶۴ درصد واریانس متغیر
وابسته را تبیین کردهاند. بعلاوه, مدلهای تحلیل مسیر نیز نشان داد که علاوه بر
متغیرهای مذکور که تاثیری مستقیم بر سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت داشتهاند
متغیرهایی نظیر هویت طبقاتی، وضعیت شغلی، درآمد. قومیت. سن و محل تولد نیز
بطور غیرمستقیم، آن را تحتتاثیر قرار دادهاند.