خلاصة:
شعر غنایی از مهمترین انواع ادبی در تاریخ نقد ادبی است. در تاریخ ادبیّات هر سرزمینی، اشعاری وجود دارد که به همراه موسیقی و یا برای همراهی با آن سروده میشده و از سوی دیگر، اشعاری ساده، عاطفی و موسیقایی وجود دارد که از دل جامعۀ عوام به وجود آمده و منشأ اشعار غنایی رسمی شده است. محققان ایرانی تحت تأثیر تعریف رمانتیک شعر غنایی، اغلب این نوع شعر را اشعاری دانستهاند که بیانگر احساسات و عواطف شخصی است و «من» شخصی گوینده را بازگو میکند. در شعر غنایی، مضامین عاشقانه با پوششی از آرایهها و بر مبنای احساس فردی شاعر مطرح میشود. تصاویر شعری، حاصل پیوند تجربههای عاطفی شاعر با پدیدهها و وقایع پیرامون او است. در اینگونۀ ادبی، ساختار تصاویر شعری به طور ویژهای با تعریف تصویر در زبان ادبی قرابت دارد. این پژوهش کوشیده است تا به شیوۀ توصیفی – تحلیلی، جلوههای اصیل ادبیّات غنایی را در منظومههای عاشقانۀ بلوچی بازگو کند. شعر کهن بلوچی بیشتر روایی است و آثار بهجا مانده از آن، داستانهای حماسی و عاشقانه یا رخدادهای مهم تاریخی است که شاعران آنها را در منظومههای کوتاه و نیمه بلند سرودهاند.
ملخص الجهاز:
بررسي سبک شناسانۀ منظومه هاي عاشقانۀ بلوچي مريم داوري ١؛ دکتر محمود صادق زاده * (نويسنده مسئول ) 2 دکتر هادي حيدرينيا٣؛ دکتر موسي محمود زهي 4 چکيده شعر غنايي از مهم ترين انواع ادبي در تاريخ نقد ادبي است .
شعر کهن بلوچي بيشتر روايي است و آثار به جا مانـده از آن ، داسـتان هـاي حماسي و عاشقانه يا رخدادهاي مهم تاريخي است که شاعران ، آن ها را در منظومه هاي کوتـاه و نيمـه بلند سروده اند.
ادب غنايي، مربوط به دوره اي است که بعد از شکل گرفتن اجتماعـات و پيـدا شـدن شـهرها بـه وجـود آمـده اسـت ؛ شـعر عاشـقانۀ محض بلوچي نيـز مطـابق آثـار بـه جـا مانده ، در دورة دوم تاريخ شعر بلوچي شکل ميگيرد.
منظور از عاشقانۀ محض اين است که يک شعر يـا منظومـه ، سـرتا پـا در وصف حـالات عاشـق و معشـوق و وصـال و جــدايي آن هـا باشــد و يــا آرزومنـدي عاشق و زيباييهاي معشوق و گونه هاي رفتاري وي را بيان کنـد.
در ايـن مقالـه ، تـلاش شده است تا ضمن معرفي منظومه هاي غنايي بلوچي، که تاکنون ناشناخته مانده است ، بـا روش توصيفي-تحليلي به بررسي سبک شناسانۀ شعر عاشقانۀ بلوچي بپردازيم .
نويسنده در ايـن کتـاب بـه بررسـي و تحليـل منظومه هاي عاشقانه بلوچي، همراه با متن اصلي منظومه ها و مقدمـه اي دربـارة ادبيـات و شعر غنايي پرداخته است .
نتيجۀ بررسيهاي وزني شعر بلوچي، در اين پـژوهش ايـن اسـت کـه گـرايش شـعر بلوچي به عروضي بودن ، بيشتر است .