خلاصة:
مقدمه: تجربه عشق از عوامل فردی بسیاری نشات می‌گیرد مطالعه حاضر با هدف پیش بینی مولفه‌های عشق ورزی بر اساس ویژگی‌های شخصیتی مایرز-بریگز انجام شد. روش‌ها: تعداد 152 دانشجوی متاهل به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و در این پژوهش شرکت کردند. از شرکت‌کنندگان خواسته شد، پرسشنامه تیپهای شخصیت مایرز-بریگز و پرسشنامه عشق مثلثی استرنبرگ را تکمیل کنند. جهت تحلیل داده‌ها از روش آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که از بین ویژگی‌های شخصیتی، برونگرایی با صمیمیت و قضاوت گرایی با تعهد همبستگی مثبت معنادار دارد (01/ 0>P). همچنین بر اساس نتایج حاصل، از تیپهای شخصیتی مایرز/بریگز، تیپ شخصیتی برونگرایی تنها متغیر پیش بینی کننده عشق است که 6 درصد پراکندگی آن را تبیین می‌نماید (01/ 0 >p ). بحث و نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های این پژوهش، می‌توان نتیجه گرفت که ویژگی‌های شخصیتی می‌توانند پیش بینی کننده عشق در افراد باشند و ومولفه‌های آن را پیش بینی کنند.
Predicting the components of love based on Myers-Briggs personality traits Amin Rafiepoor1, zahra sakeni *2 1. Abstract Introduction: Love experience comes from many personal factors. The present study aimed to predict the components of lovemaking based on Myers-Briggs personality traits. Method: A sample of 152 married students was selected using available sampling method and participated in this study. Participants were asked to complete the Myers-Briggs Personality Types Questionnaire and Sternberg Triangular Love Questionnaire. Data were analyzed using Pearson correlation and stepwise regression. Results: The results of the research showed that there is a positive correlation between personality traits, extroversion with intimacy and judgment with commitment (P Conclusion: Based on the findings of this research, it can be concluded that personality traits can predict love in individuals. Keywords: Love, Character, Myers-Briggs
ملخص الجهاز:
The present study aimed to predict the components of lovemaking based on MyersBriggs personality traits.
Keywords: love, personality, MyersBriggs مقدمه يکي از مهمترين روابطي که انسان ها در طول زندگي خود ايجاد مي کنند و انتظـار دارنـد کـه نيـاز روحي آنها را، دوست داشتن و دوست داشته شدن را تأمين کند «عشق » است .
تيپ هاي شخصيتي درونگرايي/ برونگرايي معمـولا نشـان مي دهند که افراد ترجيح مي دهند، توجه خود را به کجا معطوف کنند و اين که چه چيزي بـه آنهـا انرژي مي دهد.
کملمير، دنيلسون و باتن (٢٠١٠) در پژوهش خود بر اين نکته تأکيد کـرده انـد که هر فردي براي اجتماعي شدن و رويـارويي بـا افـراد و موقعيت هـاي گونـاگون بـه سـاختارهاي روان شناختي و ويژگيهاي خاصي مجهز است که در موقعيتهاي مختلف زندگي ماننـد روابـط ميـان فردي تاثير دارند و به ويژه رابطه عاشقانه فرد را متأثر ميسازند (کمپل و کـافمن ، ٢٠١٧).
نتايچ تحليل رگرسيون نشان داد از تيپ هاي شخصيتي مايرز/بريگز، تيپ شخصيتي برونگرايي تنها متغير پيش بيني کننـده عشق است که ٦ درصد پراکندگي آن را تبيين مينمايد.
نتايج اين مطالعه نشان داد بين برونگرايي با مؤلفـه صـميميت از ابعـاد سـه گانـه عشق استرنبرگ رابطه معنادار وجود دارد.
همچنين نتايج اين مطالعه نشان داد بين قضاوت گرايي و مؤلفه تعهد از ابعـاد سـه گانه عشق استرنبرگ رابطه معنادار وجود دارد که با نتايج مطالعات اماني و مجزوبي (١٣٩٠)؛ مقانلو و اگيولار وفايي (١٣٨٧) و نشاط دوست ، مهرابي، کلانتري، پالاهنگ و سـلطاني (١٣٨٦) همسـو است .
(
, 
, 
)
