خلاصة:
اتحادیه کمونیستهای ایران در اواسط دهه1350 تاسیس شد. در مقاله پیش رو میکوشیم به این پرسش پاسخ دهیم که مواضع اتحادیه کمونیستهای ایران قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی چگونه بوده است؟ اتحادیه، قبل از پیروزی انقلاب، مبارزه سیاسی و فرهنگی علیه حکومت پهلوی داشت. اما بعد از پیروزی انقلاب دو مرحله را پشتسرگذاشت: مرحله نخست با «مواضع دوگانه و ناهمسو»، که از آغاز انقلاب تا خرداد 1360 ادامه داشت؛ و مرحله دوم که به «رویارویی نظامی» انجامید. این مرحله با عزل بنیصدر در 30 خرداد 1360 آغاز شد و تا ششم بهمن 1360 ادامه یافت. در روز ششم بهمن اتحادیه کمونیستهای ایران با اتخاذ مشی مائوئیستی، از طریق فتح شهرستانها برای شکست حکومت، عملیات خود را از شهرستان آمل آغاز کرد. این اقدام در نهایت به شکست و زوال آن گروه انجامید.
ملخص الجهاز:
در مقاله پيش رو مي کوشيم به اين پرسش پاسخ دهيم که مواضع اتحاديه کمونيست هاي ايران قبل و بعد از پيروزي انقلاب اسلامي چگونه بوده است ؟ اتحاديه ، قبل از پيروزي انقلاب ، مبارزه سياسي و فرهنگي عليه حکومت پهلوي داشت .
اين سازمان برخلاف نظر گروه هاي مائوئيستي توفان و سازمان انقلابي حزب توده که با فراخوان کنفدراسيون براي سرنگوني رژيم شاه مخالف بودند و به رغم مخالفت با مبارزه مسلحانه ، خواهان تغيير خط مشي کنفدراسيون با هدف سرنگوني شاه بود (متين ، ١٣٧٨: ٣٦٤).
اتحاديه معتقد بود انقلاب بزرگترين ضربه را به امپرياليسم جهاني و بالاخص امپرياليسم آمريکا وارد آورده است ، اما از سوي ديگر گمان مي کرد انقلاب ايران تنها در پرتو رهبري طبقه کارگر و يک حزب کمونيست مي تواند به پيروزي نهايي برسد (نياز، ١٣٧٤: ١٢٢).
به نظر اتحاديه هدف از يورش به دانشگاه ها برچيدن کانون مبارزه هاي ضدامپرياليستي و دمکراتيک دانشجويان و مردم ايران بوده ، از همين رو تعطيلي دفاتر و ستادهاي سازمان دانشجويي انقلابي ، هدف اصلي شوراي انقلاب بوده است » (حقيقت ، ١٣٥٩: ش ٦٧).
مطالبي که در نشريه حقيقت در شماره ٩٢ همزمان با شروع جنگ منتشر شد، ١٠٢ نمايان گر اين موضع : اتحاديه کمونيست هاي ايران آمادگي کامل خود را براي پيشبرد امر دفاع از انقلاب و ميهن و شرکت در جنگ عليه نيروهاي تجاوزکار مزدوران بعثي اعلام مي دارد.
تهران مرکز ترور و آمل يکي از شهرهايي پرتروري بود که در معرض علميات سنگين سازمان مجاهدين و چريک هاي فدايي خلق ايران قرار داشت (عزيزي ، ١٣٩٤: ٢٥٣-٢٣٥).