خلاصة:
این پژوهش به شناسایی پیشایندها و پیامدهای توازن کار- زندگی با استفاده از رویکرد فراتحلیل میپردازد. پژوهش حاضر از نظر هدف، توصیفی و از نظر نوع استفاده، کاربردی و از نظر نوع دادهها، پژوهشی کمی است. جامعه مورد بررسی شامل مقالات علمی- پژوهشی و پایاننامههای کارشناسی ارشد در پایگاههای اطلاعاتی داخلی و خارجی در زمینه توازن کار- زندگی از سال 1392 تا سال 1397 بود که طی آن 26 مورد با استفاده از روش نمونهگیری غیرتصادفی هدفمند به عنوان نمونه وارد فرایند فراتحلیل شدند. پژوهشهای منتخب با استفاده از نرم افزار CMA2 (نرمافزار جامع فراتحلیل) مورد تحلیل قرار گرفتند. یافتههای پژوهش نشان داد که از بین پیشایندهای توازن کار- زندگی، به ترتیب متغیرهای مهارتهای فردی (564/0)، حجم کاری زیاد (444/0-)، استقلال کاری (416/0)، حمایت خانواده (345/0) و انعطافپذیری کاری (335/0) دارای بیشترین اندازه اثر هستند. همچنین از بین پیامدهای توازن کار- زندگی به ترتیب متغیرهای تعهد سازمانی (590/0)، امنیت روانی کارکنان (504/0)، رضایت از زندگی (471/0)، بهروزی کارکنان (465/0) و سلامت کارکنان (406/0) دارای بیشترین اندازه اثر هستند.
The purpose of this study was to identify the antecedents and consequences of work-life balance using a meta- analysis approach. The present study is descriptive in terms of purpose, practical in terms of usage and quantitative in terms of type of data. The study population consists of articles and thesis in internal and external database in the field of work- life balance from 2013 to 2018, that 25 cases were entered through meta-analysis process with a non- random purposive sampling method. Selected studies were analyzed using CMA2 software (Comprehensive Meta-Analysis Software). Findings showed that among the antecedents of work-life balance, respectively, personal skills (0.564), high workload (-0.444), job control (0.416), family support (0.345), job flexibility (0.335), supervisor support (0.333), work-family conflict (-0.325), and work-family enrichment (0.323) had the greatest effect. Also among the consequences of work-life balance were organizational commitment (0.590), employee mental security (0.504), life satisfaction (0.471), employee wellbeing (0.465), employee health (0.406) had the greatest effect
ملخص الجهاز:
مطالعات پيشين نشان مي دهد که متغيرهايي همچون غني سازي کار- خانواده (حسنقلي پور و همکاران ، ١٣٩٢؛ کاظمي و همکاران ، ١٣٩٦؛ رايلي ٤، ٢٠١٢؛ بارگاوا و بارال ٥، ٢٠٠٩)، حمايت سرپرست (اسدي و همکاران ، ١٣٩٣؛ ميجر و لازون ٦، ٢٠١٠؛ سينامون و ريچ ٧، ٢٠١٠؛ بارگاوا و بارال ، ٢٠١٠؛ ماچوکا و همکاران ، ٢٠١٦)، کاهش حجم کاري (دهقان و همکاران ، ١٣٩٦؛ 1 Cascio 2 McCarthy 3 Hongmei 4 Riley 5 Bhargava & Baral 6 Major & Lauzun 7 Cinamon & Rich صفاري نيا و همکاران ، ١٣٩٢؛ کاراتپ و الشينلوي ١، ٢٠٠٩؛ کاراتپ و الوداگ ٢، ٢٠٠٨؛ ونگ و کو٣، ٢٠٠٩)، انعطاف پذيري در کار (اسدي و همکاران ، ١٣٩٢؛ سفيري و همکاران ، ١٣٩٢؛ شجاع نوري و همکاران ، ١٣٩٤؛ حسنقلي پور و همکاران ، ١٣٩٢؛ پورتر و ايمن ٤، ٢٠١٠؛ هلمل و همکاران ، ٢٠١٤؛ ژنگ و همکاران ، ٢٠١٥)، حمايت خانواده (سفيري و همکاران ، ١٣٩٢؛ گروسي و آدينه زاد، ١٣٩٢؛ رستگار خالد، ١٣٩٥؛ دهقان و همکاران ، ١٣٩٦)، حمايت سازماني (اسدي و همکاران ، ١٣٩٢؛ سفيري و همکاران ، ١٣٩٢؛ گروسي و آدينه زاد، ١٣٩٢؛ دهقان و همکاران ، ١٣٩٦)، استقلال کاري (صفاري نيا و همکاران ، ١٣٩٢؛ جانسن و همکاران ٥، ٢٠٠٤؛ گرينهاوس و سينگ ٦، ٢٠٠٤؛ ماچوکا و همکاران ، ٢٠١٦)، شخصيت برون گرا (فران ٧، ٢٠٠٣؛ خدابخشي کولايي و همکاران ، ١٣٩١؛ جمالويي و همکاران ، ١٣٩٣؛ سبک رو و همکاران ، ١٣٩٥) به عنوان پيشايندهاي توازن کار- زندگي مطرح شده اند.