روابط ایران و عثمانی در دوره قاجار و تاثیرات فرهنگی، مذهبی بر مسیر عتبات از (راه قم-قصرشیرین) مقالة

ایران راه‎های متعددی برای ارتباط با کشورهای اطراف و اروپایی در دورۀ قاجار داشت که مهم‎ترین آن جادۀ قم ـ قصرشیرین بوده است. اهمیت اجتماعی، فرهنگی و مذهبی این راه به روابط دو دولت قاجار و عثمانی برمی‎گشت. روابط غیرحسنۀ ایران و عثمانی در دورۀ قاجاریه ادامه‎یافت و درگیری‎های متعددی میان سپاهیان دو دولت روی‎داد. در زمانی که این رابطه بهبود پیدا‎می‎کرد، از انجا که این راه قسمتی از راه حج بود تعداد زیادی برای رفتن به حج از این مسیر عبور میکردند و طلاب زیادی برای ادامه تحصیل به عتبات می‌رفتند. نوشتار حاضر به نقش و اهمیت روابط ایران و عثمانی و تاثیراتی که بر راه قم-قصرشیرین می‌گذارد می‌پردازد. برای پاسخ به این پرسش با استفاده از شیوه تحلیلی - توصیفی و بهره‎گیری از منابع این دوره، به بررسی این موضوع پرداخته‎ایم و به عبارتی تلاش می‎‎کنیم که نشان دهیم که راه قم ـ قصرشیرین در دورۀ قاجار، مهم‎ترین راه داخلی ایران تا سرحدات غرب کشور بوده است. این راه به دلیل نقش‌های متنوعی که داشت، تأثیرات همه‎جانبه‎ای را در حیات فرهنگی و مذهبی سکونتگاه‎ها و منازل واقع‎شده در طول مسیر بر جای گذارده است.