تاثیر گسترش فناوری اطلاعات و ارتباطات(ICT) بر مصرف انرژی‌های تجدیدپذیر در بخش‌های اقتصادی ایران (صنعت، خدمات، کشاورزی) مقالة

هدف این مطالعه بررسی تاثیر گسترش فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) بر مصرف انرژی های تجدیدپذیر در بخش های اقتصادی ایران است. بدین منظور از داده های تابلویی شامل داده های سه بخش کشاورزی، صنعت و خدمات در طول سالهای 1395-1379 استفاده شده است و با استفاده از آزمون ریشه واحد مشخص گردید که متغیرها هم متغیرهای مانا و هم نامانا هستند بنابراین از روش میانگین گروهی (MG) برای تخمین رابطه بلندمدت استفاده شد و مشخص گردید که در بلند مدت افزایش تعداد کاربران اینترنت و مشترکین تلفن همراه موجب کاهش مصرف انرژی تجدیدپذیر می گردد. همچنین افزایش GDP و سرمایه گذاری باعث افزایش مصرف انرژی می گردد به این علت که گسترش زیرساخت های فناوری اطلاعات و ارتباطات موجب توسعه دولت الکترونیک،افزایش درو کاری،کاهش ترافیک و در نتیجه صرفه جوئی در مصرف انرژی می شود. ولی در کوتاه مدت با افزایش مشترکین تلفن همراه و مشترکین تلفن ثابت مصرف انرژی افزایش می یابد. همچنین افزایش GDP در کوتاه مدت نیز باعث افزایش مصرف انرژی می گردد.

This paper aimed to examine the effects of ICT developments on the renewable energy consumption in the economic sectors of Iran. The panel data for study were obtained from three sectors of agriculture, industry, and services within the 2000-2016 timeframe; the unit-root test showed that the variables were both stationary and nonstationary. As a result, the mean group was used to estimate the long-run effects, and it revealed that, in the long run, the increase in the number of the Internet and cellphone users decreases the renewable energy consumption. In addition, the GDP and investment growth increases the energy consumption, because the growth of information and communication technology infrastructures develops the e-government and teleworking and reduces the traffic, and, in turn, conserves the energy. However, the increase in the number of landline and cellphone users in the short run increases the energy consumption. The GDP increase will also raise the energy consumption in the short run.