بررسی اثرات مثبت و منفی نیرومندسازی پس از فعال کردن (PAP) بر روی مردان تکواندوکار مقالة

مقدمه: نیرومندسازی پس از فعال کردن به عنوان روشی برای افزایش فعالیت عصبی عضلانی  بلافاصله پس از تمرین با شدت بالاست، که موجب افزایش نیروی انقباضی عضله پس از یک انقباض ارادی بیشینه یا زیر بیشینه می‌باشد. هدف از تحقیق حاضر تعیین تاثیر حاد نیرومندسازی پس از فعال کردن با زمان‌های استراحت متفاوت بر عملکرد جسمانی، مهارتی و کوفتگی عضلانی مردان تکواندوکار بود. روش‌شناسی: 27 تکواندوکار مرد 28-18 ساله بر اساس درصد چربی، عملکرد جسمانی و مهارتی به طور تصادفی در سه گروه همگن: گروه شاهد، گروه %70‌ و 90% یک تکرار بیشینه‌، ‌‌جایگزین شدند. آزمودنی‌های هر سه گروه گرم کردن عمومی و تخصصی را به مدت 20 -15 دقیقه انجام داده، سپس گروه‌های تجربی حرکت نیم اسکات را با درصدهای تعیین شده و با سه تکرار انجام دادند، سپس در یک مرحله بعد از دو دقیقه استراحت و در مرحله بعد که 48 ساعت بعد انجام گرفت، بعد از چهار دقیقه استراحت آزمون‌ها را تکرار کردند. پرش عمودی و عملکرد مهارتی (آپ‌دولیوچاگی با پای برتر و آپ‌دولیوچاگی با پای چپ و راست) و همچنین کوفتگی عضلانی 24 ساعت بعد از اجرای آزمون‌ها اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: در پرش عمودی و عملکرد مهارتی بین سه گروه در هر دو مرحله تفاوت معنی‌داری وجود داشت و هر دو روش نیرومندسازی پس از فعال کردن موجب بهبود عملکرد شد (05/0P<). کوفتگی عضلانی در بین سه گروه در دو مرحله تفاوت معنی‌داری نشان نداد (05/0<P).  نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر و اثرات حرکت اسکات جفت‌پا در افزایش عملکرد تکواندوکاران، به ورزشکاران بخصوص تکواندوکاران پیشنهاد می‌شود که برای بهبود توان و مهارت‌های اختصاصی از این نوع روش تمرینی در تمرینات خود استفاده کنند.

Abstract Background: PAP is a method used to increase nerve-muscular activity after a rigorous exercise that leads to boost the contraction force of muscle after a non- automatic manimum contraction. The study aimed to investigate the intense effect of PAPs with different nest period on the performance and muscle soreness of male taekwondo athletes. Methodology: 27 athlete athletes 18 to 28 years old range- were selected in the basis of fat percentage, physical and skill performances and classified in there homogenous group; control group, IRM=70%, 90%. the athlete of every group warmed up for 15-20 minutes. Then experimental groups did half-squats there times. In first stage the athlete did squats with two minute rest intervals, height jumping, performance (Ap-Doloya-Chagi), and muscle soreness were measured after 24 hours. Results: There were significant difference between groups in height jumping and skill performance. Both PAPs increased athlete’s performance (p Conclusion: According to finidings of this study, coupling squat jump is recommended to taekwondo athlete due to its effectivenss in increasing their performance. That helps them to improve their power and skill through this method.