خلاصة:
پژوهش حاضر با هدف بررسی تجربه زیسته خانوادههای گسسته و درهمتنیده در کنار آمدن با قرنطینه در دوره شیوع کووید-19 انجام شد. به منظور انجام این پژوهش کیفی، از بین دانشجویان دانشگاه تبریز 11 خانواده گسسته و 5 خانواده درهم تنیده به شیوه نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. جهت غربالگری از مقیاس انطباق پذیری و همبستگی خانواده (FACES-III) استفاده شد. روش اصلی جمعآوری دادهها، مصاحبههای نیمه-ساختارمند با سوالات باز بود و دادهها با روش اسمیت مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. صحت و اعتبار پژوهش حاضر ریشه در چهار محور «باورپذیری، انتقالپذیری، تصدیقپذیری و اطمینانپذیری» داشت. یافتههای حاصل از تجربیات خانوادهها در هفت مضمون اصلی «چتر اطلاعاتی»، «راهبردهای حمایتی»، «عوامل افزایش استرس»، «عوامل کاهش استرس»، «عوامل تعارضات خانواده»، «راهبردهای حل تعارضات خانواده» و «عوامل ایجاد کمتوجهی نسبت به نکات پیشگیری» و چندین زیر مضمون خلاصه گردید. به طور کلی نتایج نشان می-دهد، مسئولیتپذیری و تعهد اعضای خانواده نسبت به مدیریت شرایط در مواقع بحرانی مثل شیوع ویروس کووید-19 و قرنطینه خانگی از ساختار خانواده تاثیر میپذیرد. مشارکت اعضا در خانوادههای گسسته، کمتر وجود دارد و هر چند خانوادههای درهمتنیده، آسیبهای ویزه خود را برای اعضا دارند؛ که نداشتن استقلال فردی یکی از این موارد است، اما در مدیریت این بحران عملکرد بهتری نسبت به خانوادههای گسسته نشان دادند، که میتوان نتیجه گرفت، همدلی و مشارکت یکی ازموارد ضروری برای عبور موثر از این شرایط است.
the present study was conducted to study the lived experience of Disengaged and Connected families in dealing with quarantine during the prevalence of Covid-19. In order to conduct this qualitative research, among the students of Tabriz University, 11 Disengaged families and 5 Connected families were selected by targeted sampling method. The Family Adaptability and Correlation Scale (FACES-III) was used for screening. The main method of data collection was semi-structured interviews with open-ended questions, and the data were analyzed by Smith's method. The validity of the present study was rooted in the four axes of »Reliability, Transferability, Certification and Reliability«. Findings from family experiences in the seven main themes of »Information Umbrella«, »Support Strategies«, »Stress Increase Factors«, »Stress Reduction Factors«, »Family Conflict Factors«, »Family Conflict Resolution Strategies« and »Factors a Little attention was paid to Prevention points «and several subsets were summarized. In general, the results show that the family structure affects the responsibility and commitment of family members to crisis management, the prevalence of Covid-19 and home quarantine. There is less participation in Disengaged families and although Connected families have their own disadvantages for their members; That, Lack of individual independence is one of these cases, but in managing this crisis, they performed better than Disengaged families. It can be concluded that empathy and participation is one of the essential factors for overcoming these conditions effectively.
ملخص الجهاز:
P معنوی میتواند یک عامل اساسی در تعدیل اثرات اضطراب فراگیر حاصل از بحران کووید-١٩ باشد و مختاری حصاری، معزی و منتظری (١٣٩٩)، در طی پژوهش خود به این نتیجه رسیدند که مواجهه بیش ازحد اطلاعاتی و همچنین اطلاعات گمراه کننده در مهار بیماری کووید-١٩ ابعاد زندگی افراد را تحت تأثیر قرار داده و سلامت روانی آن ها را با مشکل مواجه کرده است و بهینه کردن اطلاعات میتواند اقدام مؤثری در جهت حفظ سلامت روانی افراد باشد؛ اما باوجوداینکه در قرنطینه خانگی، اغلب افراد زمان طولانیتری را در کنار اعضای خانواده خود سپری میکنند و افزایش زمان مجاورت اعضای خانواده ، نقش ساختار خانواده را بیش ازپیش مهم میکند و همچنین باوجوداینکه نقش عملکرد خانواده در سلامت روانی افراد پیشینه قوی دارد (سادوک و همکاران ، ٢٠١٥)؛ به طوریکه پژوهش های مختلف خارجی و داخلی نشان دهنده رابطه بین عملکرد خانواده با سلامت روانی اعضاء (حقیقتیان ، حقیقت ، قریشی و محسنیپور، ١٣٩٠؛ رحیمینژاد و پاکنژاد، 1 ١٣٩٣؛ نمازی، سهرابی شگفتی، ١٣٩٧؛ دنی، ریچارد، موزلی، اسکات ، رایس و گاربارینو، ٢٠١٨؛ اسکالی، مکلاگلین و فیتسگرالد٢، ٢٠١٩؛ پارک و لی ٣، ٢٠٢٠، سانتساگو، روس ، دیستل ، لنون پاپاداکیس ، توریس ، بریور و بوستوس ٤، ٢٠٢٠) و نحوه برخورد با فشارهای روانی (یارمحمدیان و مختاری، ١٣٩٤) است ، تاکنون پژوهشی به بررسی نقش و تأثیر ساختار خانواده در چگونگی تجربه این بحران نپرداخته است .