خلاصة:
دولتهای مختلف در سطح جهان اقدامات محدودکننده سنگینی را بهمنظور مقابله با شیوع ویروس کووید-19 در دستور کار قرار دادهاند؛ اقداماتی که در شرایط عادی برای مردم غیرقابل تحمل هستند. علیرغم اعتراضات مردمی در برخی از کشورها، این اقدامات محدودکننده و تدابیر غیرعادی تا بدین لحظه مورد پذیرش عموم قرار گرفتهاند. کاربست یک نظریه بهمنظور بررسی چگونگی پذیرش این اقدامات محدودکننده، هدف اصلی این پژوهش میباشد. پرسش پژوهش این است که: امنیتیکردن کروناویروس توسط مقامات ذیصلاح دولتهای مختلف چگونه بر پذیرش اقدامات محدودکننده آن دولتها توسط مردم در مواجهه با کروناویروس تأثیر میگذارد؟ فرضیه این است که «بهواسطه کنشگفتاری موفقیتآمیز «امنیتیکردن» سلامت مردم از خطر پاندمی (همهگیری) ویروسی توسط دولتهای مختلف و نیروی اجرایی نهفته در آن، زمینه فعلی تغییر نموده و مخاطب (در اینجا مردم کشورهای مختلف) متقاعد میگردد که تدابیر و تمهیدات غیرعادی نظیر تعطیلی دانشگاهها، مساجد، اماکن مقدس مذهبی، دیسکوها و کلوبهای شبانه که دولتهای مختلف آنها را در مواجهه با کروناویروس بکار میگیرند را تحمل نماید». متدولوژی این پژوهش مبتنی بر بررسی اظهارات و بیانیههای مطبوعاتی نخست وزیران بریتانیا و استرالیا و صدراعظم آلمان میباشد. بهواسطه بررسی اظهارات این سه مقام دولتی، عناصر اصلی و شرایط تسهیلکننده کنش گفتاری امنیتیکردن کروناویروس مورد تدقیق قرار میگیرد که بههمین دلیل میتوان روش پژوهش را کیفی ذکر نمود. روش گردآوری دادهها استفاده از تارنماهای معتبر و رسمی میباشد. ضمناً این نکته مفروض گرفته میشود در تمامی کشورهایی که اقدامات محدودکننده در مقابله با پاندمی کووید- 19 اعمال میگردد مشابه فرآیندی که این سه مقام دولتی در امنیتیکردن کروناویروس و اعمال محدودیتهای شدید بهکار میگیرند، تکرار میگردد.
ملخص الجهاز:
اين پژوهش درپي پاسخ به اين پرسش اصلي که «امنيتيکردن کروناويروس توسط مقامات ذيصلاح دولت هاي مختلف چگونه بر پذيرش اقدامات محدودکننده آن دولت ها در مواجهه با کروناويروس توسط مردم ، تأثير ميگذارد؟» اين فرضيه را ارائه ميدهد که «به واسطه کنش گفتاري موفقيت آميز «امنيتيکردن » سلامت مردم از خطر پاندمي (همه گيري) ويروسي توسط دولت هاي مختلف و نيروي اجرايي نهفته در آن ، زمينه فعلي تغيير نموده و مخاطب (در اين جا مردم کشورهاي مختلف ) متقاعد ميگردد که تدابير و تمهيدات غيرعادي نظير تعطيلي دانشگاه - ها، مساجد، اماکن مقدسه مذهبي، ديسکوها و کلوب هاي شبانه (در کشورهاي غربي) که دولت هاي مختلف آن ها را در مواجهه با کروناويروس به کار ميگيرند را تحمل نمايد».
آخرين نکته اي که در اين بخش ميبايد مورد توجه قرار گيرد، پاسخ به اين پرسش احتمالي است که عنوان مقاله بررسي اقدامات دولت ها در مواجهه با پاندمي ١٩-Covid ميباشد، پس چرا در اين بخش تنها کنش گفتاري امنيتي - کردن بوريس جانسون ، آنجلا مرکل و اسکات موريسون مورد بررسي قرار ميگيرد؟ در پاسخ ، به اين نکته اکتفا ميگردد که در تمامي کشورهايي که تمهيدات و تدابير فوق العاده اي به منظور مقابله با تهديد ويروس کوويد-١٩ اتخاذ گرديده ، يک بازيگر امنيتيکننده که ميتواند رئيس جمهور، نخست وزير، وزير بهداشت و ديگر مقامات ذيصلاح باشد؛ نسبت به امنيتيکردن تهديد ويروس اقدام نموده است ، دقيقا مشابه فرآيندي که اين سه مقام دولتي طي نمودند.