شاخص‌های مسکن در ایران و جهان و تاثیر شهر هوشمند بر آن مقالة

مسکن یکی از مهم‌ترین مسائل جامعه شهری می‌باشد.از یک‌سو، روشن است که داشتن برنامه‌ای سازماندهی‌شده در این بخش، نیازمند شناخت درست و تجزیه‌وتحلیل است، از سوی دیگر یکی از نظریه‌هایی که در دهه‌های اخیر برای مواجه با معضلات شهری نمود پیداکرده است، نظریه شهر هوشمند است. هدف از پژوهش بررسی شاخص‌های مسکن در ایران و جهان و تأثیرات شهر هوشمند بر این شاخص‌ها است. پژوهش از نوع کاربردی است و با رویکردی کیفی به بررسی شاخص‌های مسکن در ایران و جهان با استفاده از داده‌پردازی به روش اسنادی و کتابخانه‌ای پرداخته است. سپس از شیوه تحلیل محتوا برای دست‌یابی به داده‌ها و تحلیل آن‌ها به‌منظور تبیین اهداف مطالعات استفاده ‌شده است و با مقایسه شاخص‌ها مسکن در ایران و جهان و تأثیراتی که شهر هوشمند بر این موارد دارد، یافته‌های پژوهش شکل‌گرفته است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که هوشمند شدن شهرها در برخی از شاخص‌های مسکن تاثیرگذار است (مواردی نظیر کار و خرید از راه دور در شهر هوشمند نیاز به افزایش مساحت و تعداد اتاق و سایر شاخص‌های کالبدی را در یک مسکن شهری افزایش می‌دهد، کاربری مختلط و استفاده از سیستم‌های الکترونیک می‌تواند در افزایش و یا کاهش قیمت مسکن به عنوان یک شاخص اقتصادی تاثیرگذار باشد، همچنین استقلال واحدها در شهر هوشمند سبب کم شدن روابط همسایگی که از شاخص‌های اجتماعی مسکن است می‌شود)، لذا می‌بایست در سیر برنامه‌ریزی شهری، مواردی نظیر هوشمند شدن شهرها و متعاقب آن، تاثیراتی که بر سایر ابعاد و مؤلفه‌های شهری دارند را نیز در نظر گرفت.