پذیرفتنی یا نپذیرفتنی بودن غلوِ صالح بن سهل، یکی از راویان شیعه مقالة

مؤلف: موسوی، سیده سکینه ؛ حسینی میرصفی، فاطمه سادات ؛

علوم حدیث زمستان 1399 - شماره 98 ISC (‎20 صفحة - من 141 إلی 160 )

الکلمات المفتاحية: شیعه غلو راویان اتهام صالح بن سهل hadith transmitters Ṣāliḥ ibn Sahl accusation ghuluww Shi‘a | صالح احادیث متهم به غلو تفاسیر یاران امام فضایل

fa en

خلاصة:

پدیده غلو و تسامح در نقل از غالیان و افراد متهم به غلو به عنوان یکی از عواملی که اعتبار احادیث شیعی را تهدید می‌کند، مطرح شده است. صالح بن سهل از جمله راویان احادیثِ شیعه است که از سوی برخی رجالیان، غالی معرفی شده است؛ در حالی که برخی دیگر او را بری از غلو و از یاران میانه رو امام۷ و در بالاترین درجه حُسن دانسته‏اند. همسو بودن احادیثِ موجود این راوی با باورهای امامیه و نیز وجودِ روایات منافی با غلو در میان آن‌ها مؤید دیدگاه دوم است. از آنجا که مستند ما روایاتِ موجودِ صالح بن سهل در تفاسیر روایی شیعه است و بر اساس این مستندات، روایتی که دال بر غلو باشد، وجود ندارد، می‌توان گفت نسبت دادن غلو به این راوی بنا بر اتهامی است که صحیح به نظر نمی‌رسد و استفاده از این روایات - که او در سلسله راویانش قرار گرفته - بلامانع است.

ملخص الجهاز:

در کنار این آثار مقاله‏هایی نیز نگاشته شده که در آن‌ها علاوه بر پرداختن به کلیات در این زمینه، راویان غالی و مسائل مرتبط با آنان نیز مورد توجه و بررسی قرار گرفته است؛ از جمله این مقاله‏ها: «جریان‏شناسی غلو و غالیان در رجال نجاشی» و «ردپای غالیان در روایات تفسیری» نوشته دکتر دیاری بیدگلی است که نویسنده محترم، در اولین مقاله یادشده 32 مورد از راویانی را که به سبب غلوشان تضعیف شده‏اند، معرفی وسه نفر از آنان، یعنی حسین بن سعید نوفلی، عبدالرحمن بن حجاج بجلی و محمدبن بحر شیبانی را تبرئه کرده است و در دومی، پس از بیان این‌که اندیشه‏های غلوآمیز راویان یکی از آفت‏های خطرناک است که دامن‌گیر تفاسیر مأثور و روایات تفسیر شده، ذیل عنوان نگاهی به غالیان، به ذکر تعدادی از سران فرقه‏هایی از غالیان و تعداد روایات نقل شده از آنان پرداخته و در نهایت، مهم‌ترین فعالیت‏های غالیان برای ترویج افکار و عقاید انحرافی را بررسی کرده است. در این میان، وحید بهبهانی مایل به اصلاح حال این راوی است؛ آنجا که در تضعیف ابن غضایری به عدم وثوق او، مناقشه کرده و به دنبال آن، نسبت غلو به او را ناشی از روایتش - که در آن معتقد به ربوبیت امام است - دانسته و گفته: و سیذکر فی: محمّد بن اورمة حدیث آخر فیه، و لا یخفی أنّ ظاهر الروایتین رجوعه عمّا کان اعتقده، و سیجی‏ء فی آخر الکتاب فی الفائدة التاسعة حدیث آخر عنه یدلّ علی بطلان الغلوّ، و یروی عنه الحسن بن محبوب، و هو یؤیّد الاعتماد علیه؛ همانند محمد بن اورمه که دارای حدیثی دیگر است و ظاهر دو روایت، رجوع او از باورهایش را ثابت می‌کند، از صالح بن سهل نیز حدیث دیگری نقل خواهم کرد که بر بطلان غلو او دلالت می‌کند.

استلام ملف الإرجاع :
(پژوهیار, , , )

تحميل
تحميل HTML

رابط قصير:

صفحة:

دخول / الاشتراک

تحتاج الدخول لعرض محتوى المقالة. إذا لم تكن عضوًا ، فتابع من الجزء الاشتراک.

دخول