خلاصة:
هدف: صمیمیت یک نیاز اساسی در انسان و یکی از پایه‌های زندگی زناشویی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی مولفه‌های ارتقاء صمیمیت زوجها انجام شد. روش: این پژوهش به صورت کیفی و بر اساس نظریه داده بنیاد انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه افراد متاهل شهر شیراز بودند که حداقل یک سال از ازدواجشان می‌گذشت و از بین آنها 10 نفر با توجه به اشباع داده مورد مصاحبه نیمه ساختاریافته قرار گرفتند. سوال اصلی پژوهش این بود که «زوجها از طریق چه روش‌هایی می‌توانند صمیمیت بین خودشان را افزایش دهند؟» یافته‌ها: طبق یافته‌ها. مقوله‌های عمده عبارت بودند از: انتقاد سازنده، گفتگوی سازنده و بی قضاوت، مهارت‌های گفتگو، حمایت و تکیه گاه بودن، احترام متقابل، تفریح، صفات بین فردی، هماهنگی در ابعاد متفاوت زندگی، ارتباط با سیستم‌های اطراف، مرزگذاری، رشد و بالندگی، احترام به خواسته‌ها و علائق، درک متقابل، پذیرش، تقسیم اقتضایی وظایف، توجه به نیازهای متقابل، شناخت و فردیت یافتگی و مقوله‌های هسته‌ای عبارت بودند از: ارتباط موثر و درک تفاوت ها. نتیجه‌گیری: در پژوهش حاضر مشخص شد که دو دسته از عوامل در افزایش صمیمیت زوجها موثرند.این عوامل هم مفاهیم درون خانوادگی و هم مفاهیم برون خانودگی را در بر می‌گیرند. بر این اساس پیشنهاد می‌شود که با ارتقا مهارت‌های ارتباط موثر و همچنین مهارت‌های درک و پذیرش در زوجها، زمینه افزایش صمیمیت آنها را فراهم کرد.
Aim: Intimacy is a basic human need and one of the principals of marital life. This study aimed to investigate the factors enhancing couple’s intimacy. This research was conducted qualitatively, based on grounded theory. Methods: The population included all married individuals from Shiraz who were married for at least one year. Ten of them were interviewed using semi-structured questions until data saturation was reached. The main question of the research was "In what ways couples may enhance their intimacy?". Findings: According to the findings, the main categories were: constructive criticism, constructive and non-judgmental conversation, conversational skills, support and reliability, mutual respect, fun, interpersonal character, harmony in different aspects, relationship with surrounding systems, boundary, growth and development, respect for desires and interests, mutual understanding, acceptance, task allocation, caring to mutual needs, knowing each other and individualization, and core categories were: effective communication and understanding of differences. Conclusion: In the present study, two categories of factors are effective in promoting the intimacy of couples. These factors include both intra-family and extra-family concepts. Accordingly, it is suggested that improving effective communication skills as well as comprehension and acceptance skills in couples, promote their intimacy.
ملخص الجهاز:
Niu CC, Huang HM, Hung YY, Lee HL 4.
در همين رابط ه داندوراند و لافونتاين ٣ )٢٠١٣( و بودن و فيشر٤ )٢٠١٠( نيز مط رک کردند که صميميت زوجها با کيفيت و رضايتمندي زناشويي ارتباط بسيار نزديکي دارد و به عنوان نياز اساسي رواني و يکي از ويژگيهاي کليدي و مهم ارتباط زناشويي درنظ ر گرفته شده است که ميتواند بر سلامت روان، سازگاري زناشويي و افزايش شادي زوجها اثرگذار باشد )کلانتري، و همکاران ١٣٩٧(.
به علاوه نارضايتي و عدم صميميت باعث از بين رفتن سرزندگي و شادي و گرايش به خيانت شده و بر کيفيت ازدواج تأثير ميگذارد )چوپاني، موسي و همکاران، ١٣٩٨؛ زند، عابدي و سودان ٢٠١٣( اسماعيليفر، جايروند، رسولي و حسني )١٣٩٨( در پژوهشي کيفي به بررسي عوامل زمينه ساز فرسودگي زناشويي پرداختند.
٤ نيازهاشو راحت بگه بدون ترس از اينکه عواقب حرف زدنش چي باشه بيان نياز بدون فرد بتونه حرفش رو بدون اينکه اتفاق بدي براش بيفته يا قضاوت بشه ترس به تو بگه ٥ گفتگو کردن با هم فارغ از اينکه مورد قضاوت واقع بشوند و احساس راحتي با طرف مقابل در صحبت کردن باعث ميشود سوء تفاهم ها رفع شده و زوج يکديگر را درک عدم قضاوت کنند و زمينه اي ميشود براي با هم ماندن و صميمت بيشتر ٦ هر چي تعارف کمتر باشد صحبت کردن راحت تر و صميميت بيشتر عدم تعارف است .
گاهي در زندگي زناشويي عدم پذيرش و درک تفاوت هايي که ميان زوج وجود دارد و به دنبال آن سعي در ايجاد تغيير در طرف مقابل و مقايسه همسر با ديگران باعث ايجاد تعارض و عدم صميميت ميشود.
Couple Communication, Emotional and Sexual Intimacy, and Relationship Satisfaction.
(
, 
, 
)
