خلاصة:
توحید از مهم ترین و پیچیده ترین اصل اعتقادی الهیون است.
بح ثهای زیادی پیرامون ذات و صفات خداوند صورت گرفته
و هر گروه و فرق های از منظر خویش در این حوزه سخن
گفت هاند. دانشمندان، درای نباره به گونه های مختلف و بر اساس
فهم های متفاوت سخن گفت هاند. توحید باوری در تمام ادعیه
اعتقاد به صحیفه سجادی هپراکنده است؛ از نگاه امام سجاد
توحید در تمام منش و بینش و کن شهای افراد تأثیرگذار است.
معرفی ذات و صفات بار یتعالی، از جمله معارفی است که در
صحیفه سجادی،ه به دلیل موج شبهاتی که در آن زمان مطرح
بوده، مشاهده م یشود، به مصداق آیه کریمه (سُبْحَانَ الَّلِه عَمَّا
یصِفُونَ إِلَّ عِبَادَ الَّلِه الْمُخْلَصِینَ) 3 چه کسی برتر و بهتر از امام
به عنوان مصداق اتمّ (عِبَادَ الَّلِه الْمُخْلَصِینَ) می تواند سجاد
از خداشناسی و توحید سخن بگوید.
این مقاله به بررسی مبانی نظری توحید ذاتی و صفاتی با روش
فلسفی در فرمایشات امام در صحیفه سجادی هپرداخته است.
صحیفه صرفاً کتابی با مضمون انشایی نیست بلکه محتوای
غنی آن سرشار از معارفی عمیق درباره توحید است که با
زبانی ساده ولی با معنایی عمیق توانسته مخاطبانی را با سطوح
مختلف به خود جلب نماید. این در حالی است که فلاسفه
اسامی برای تشریح، اثبات و فهماندن آ نها به مخاطبانشان،
ناچار شده اند اصطلاحاتی را وضع کنند که فقط قشر خاصی
از افراد توان درک و ضبط آن را دارند