حقیقتهای آفریده بالزاک بزرگ تر از واقعیت اند مقالة

"در رمان بابا گوریو،پیرمرد همه آنچه می‌توانست برای دو دخترش مهیا بکند، کرده بود و همیشه خیر خواهانه آرزوها و امیال آنها را برآورده کرد. از آنجایی که‌ پیرمرد خود به تنهایی بعد از مرگ همسرش،آن دو را بزرگ کرده‌ بود،نخواسته بود در برابر خواسته‌های آنان مقاومتی بکند و همیشه‌ فداکارانه برخورد کرده بود. تنها موقع غذا خوردن،آن هم از روی خساست که مگر کسی بیشتر از جیره‌اش بخورد در جمع خانواده حضور می‌یافت و بابا گرانده از بابت ارثیه‌ای که به زنش رسیده بود و با در اختیار گرفتن ارثیه، در جاده مال اندوزی به سرعت پیش می‌رفت. تنها برادر گرانده پیر مقیم پاریس بود و با مرگ زنش با پسرش تنها زندگی‌ می‌کرد در اثر ورشکستگی خود کشی کرد. چندسال بعد گرانده مرد و اوژنی هفت سال از جوانی خود را به امید عشق شارل‌ گذراند. بعد از نه سال،نامه‌ای از شارل دریافت کرد که او گفته‌ بود چون می‌خواهد به اشرافیت نزدیک بشود ناگزیر از تغییر نام و فامیلی خود و ازدواج با دختری کریه اما از طبقه اشراف است. مردان وزنان می‌توانند بدون احساس بی‌آبرویی،عشق را برای‌ خود نگاه دارند و ممکن است آنها را رو به خوشبختی رهبری کند اما در این جهان فقط یک عشق وجود دارد. تمام مباحثات نوشته‌ شده جهان که از احساسات مایه می‌گیرند ممکن است این دو سؤال را پیش بیاورد؛آیا این محبت است یا عشق شهوانی؟محبت‌ بدون احساس نشاط به وجود نمی‌آید و وقتی به وجود آمد پایدار می‌ماند."